________________
२९.
दसरहवइराग-सव्वभूयसरणमुणिआगमणं
एतो च्चिय आसाढे, राया धवलट्ठमीपभीतीए । जिणचेइयाण महिमं, काऊण तओ समाढत्तो ॥१॥ सम्मज्जिओवलित्ता, जिणहरभूमी करन्ति केएत्थ । रङ्गावलनियोगं, चुण्णेणं पञ्चवणेणं ॥२॥ केई पुण वरकुसुमे, गहिऊणं तोरणेसु माला ओ । विरयन्ति य भत्तीओ, विचित्तधाऊरसेणं तु ॥३॥ सव्वम्मि सुपडिउत्ते, सुयसहिओ नरवई जिणिन्दाणं । ण्हवणं करेइ विहिणा, पडुपडह-मुइङ्गसद्दालं ॥४॥ दिवसाणि अट्ठ राया, पोसहिओ जिणवराण वरपूयं । काऊण भत्तमन्तो, संथुणइ परेण विणणं ॥५ ॥ तं हवणसन्तिसलिलं, नरवइणा पेसियं सभज्जाणं । तरुणविलयाहि नेउं, छूढं चिय उत्तमङ्गेसु ॥६॥ कञ्चइहत्थावगयं, जाव य गन्धोदयं चिरावेइ । ताव य वरग्गमहिसी, पत्ता कोवं च सोगं च ॥७॥ चिन्तेऊण पवत्ता, एयाओ नरवईण महिलाओ । सम्माणियाउ न य हं, एत्तो जिणसन्तिसलिलेणं ॥८॥ दइयस्स को व दोसो ?, पुव्विं न उवज्जियं मए सुकयं । तेणं चिय पम्हुट्ठा, जुवतीणं मज्झयारम्मि ॥९॥ अवमाणजलणदड्डुं, एयं मे पावपूरियं हिययं । मरणेण उवसमिज्जइ, कत्तो पुण अन्नभेदेणं ? ॥१०॥ भण्डारियं विसाहं, सद्दावेऊण भणइ ससिवयणा । एयं न कस्स वि तुमे, संपइ वत्थं कहेयव्वं ॥११॥ अभिन्तरं पविट्ठा, मरणे उच्छाहनिच्छियमईया । कण्ठकरगहियवत्था, ताव च्चिय नरवई पत्तो ॥ १२॥
२९. दशरथवैराग्यसर्वभूतशरणमुन्यागमनम्
इत एवाषाढे राजा धवलाष्टमीप्रभूत्याम् । जिनचैत्यानां महिमानं कर्तुं ततः समारब्धः ॥१॥ समर्जितोपलिप्तां जिनगृहभूमिं कुर्वन्ति केचित् । रङ्गावलिनियोगं चूर्णेन पञ्चवर्णेन ॥२॥ केचित्पुन र्वरकुसुमान् गृहीत्वा तोरणेषु मालाः । विरचयन्ति च भक्तिर्विचित्रधातुरसेन तु ॥३॥ सर्वस्मिन्सुप्रयुक्ते सुतसहितो नरपतिर्जिनेन्द्राणाम् । स्नपनं करोति विधिना पटुपटह-मृदंग-शब्दवत् ॥४॥ दिवसाण्यष्टौ राजा पौषधिको जिनवराणां वरपूजाम् । कृत्वा भक्तिमान्संस्तौति परेण विनयेन ॥५॥ तत्स्नापनशान्तिसलिलं नरपतिना प्रेषितं स्वभार्याणाम् । तरुणवनिताभिर्नीत्वा क्षिप्तमेवोत्तमाङ्गेषु ॥६॥ कञ्चुकिहस्तावगतं यावच्च गन्धोदकं चिरायति । तावच्च वराग्रमहिषी प्राप्ता कोपं च शोकं च ॥७॥ चिन्तयितुं प्रवृत्तैता नरपतिना महिलाः । सन्मानिता न चाहमितो जिनशान्तिसलिलेन ॥८॥ दयितस्य को वा दोष: ? पूर्वं नोपार्जितं मया सुकृतम् । तेनैव विस्मृता युवतीनां मध्ये ||९|| अपमानज्वलनदग्धमेतन्मे पापपूरितं हृदयम् । मरणेनोपशाम्यते कुतः पुररन्यभेदेन ? ॥१०॥ भाण्डारिकं विशाखं शब्दायित्वा भणति शशिवदना । एवं न कस्यापि त्वया संप्रति वस्तु कथयितव्यम् ॥११॥ अभ्यंतरं प्रविष्टा मरणे उत्साहनिश्चितमतिका । कण्ठकरगृहीतवस्त्रा तावदेव नरपतिः प्राप्तः ||१२||
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org