________________
२७४
पउमचरियं सव्वकला-ऽऽगमकुसला, विमणं नाऊण केगई पुत्तं । दइयस्स साहइ फुडं, भरहकुमारस्स सब्भावं ॥१३०॥ भरहस्स मए सामिय!, मुणियं सोगारंमणं गाढं। तहतं करेहि सिग्धं, जह निव्वेयं न य उवेइ ॥१३१॥ अत्थि जणयस्स भाया, कणओ नामेण एत्थ मिहिलाए । जाया य सुप्पभाए, तेण सुभद्दा पवरकन्ना ॥१३२॥ सिग्धं सयंवरा सा, घोसाविज्जउ नरिन्दमज्झम्मि । जाव न गच्छइ भरहो, अज्जं चिय परमनिव्वेयं ॥१३३॥ भणिऊण एवमेयं, सा वत्ता दसरहेण कणयस्स । कहिया य निरवसेसा, तेण वि य पडिच्छिया आणा ॥१३४॥ कणएण तत्थ तुरियं, सव्वे वि नराहिवा समाहूया। जे वि य गया निवेसं, ते वि तहिं चेवमल्लीणा ॥१३५॥ उवविद्वेसु कमेणं, कणयसुया तत्थ आगया कन्ना । परिहरिऊण नरेन्दे, वरेड् भरहं सुभद्दा वि ॥१३६॥ अच्चन्तविसमभावं, सेणिय ! पेच्छसुखलाण कम्माणं।पडिबुद्धो चिय भरहो, भज्जाए विमोहिओ पच्छा ॥१३७॥ जंपन्ति एक्कमेक्कं, विलक्खवयणा नराहिवा सव्वे । जा जस्स पुव्वविहिया, भज्जा सा तस्स उवणमइ ॥१३८॥ रामेण तओ सीया, परिणीया संपयाए परमाए । भरहेण वि कणयसुया, तेणेव नियोगकरणेणं ॥१३९॥ सव्वे काऊण तहिं, वीवाहमहुस्सवं नरवरेन्दा । निययपुराणि कमेणं, संपत्ता साहणसमग्गा ॥१४०॥
दसरहस्स सुया बलदप्पिया, नववहूहि समं जणसेविया।
पविसरन्ति कमेण सुकोसलं, विमलकित्तिधरा पुरिसोत्तमा ॥१४१॥ ॥ इय पउमचरिए रामलक्खणधणुरयणलाभविहाणो नाम अट्ठावीसइमो उद्देसओ समत्तो ॥ सर्वकलाऽऽगमकुशला विमनसं ज्ञात्वा कैकयी पुत्रम् । दयितस्य कथयति स्फुटं भरतकुमारस्य सद्भावम् ॥१३०|| भरतस्य मया स्वामिन् ! ज्ञातं शोकातुरं मनोगाढम् । तथा तत्कुरु शीघ्रं यथा निर्वेदं न चोपैति ॥१३१॥ अस्ति जनकस्य भ्राता कनको नाम्नात्र मिथिलायाम् । जाता च सुप्रभायास्तेन सुभद्रा वरकन्या ॥१३२॥ शीघ्रं स्वयंवरा सा घोषयतु नरेन्द्रमध्ये । यावन्न गच्छति भरतोऽद्यैव परमनिर्वेदम् ॥१३३॥ भणित्वैवमेतत्सा वार्ता दशरथेन कनकस्य । कथिता च निरवशेषा तेनापि च प्रतीच्छिताऽऽज्ञा ॥१३४|| कनकेन तत्र त्वरितं सर्वेऽपि नराधिपाः समाहूताः । येऽपि च गता निवेशं तेऽपि तत्रैव समालीनाः ॥१३५|| उपस्थितेषु क्रमेण कनकसुता तत्रागता कन्या। परिहृत्य नरेन्द्रान्वरति भरतं सुभद्राऽपि ॥१३६।। अत्यन्तं विषमभावं श्रेणिक ! पश्य खलानां कर्मणाम् । प्रतिबुद्ध एव भरतो भार्यया विमोहितः पश्चात् ॥१३७॥ जल्पन्त्येकैकं विलक्षवदना नराधिपा सर्वे । या यस्य पूर्वविहिता भार्या सा तस्योपनमति ॥१३८॥ रामेण ततः सीता परिणीता संपदा परमया । भरतेनापि कनकसुता तेनैव नियोगकरणेन ॥१३९॥ सर्वे कृत्वा तत्र वीवाहमहोत्सवं नरवरेन्द्राः । निजपुराणि क्रमेण संप्राप्ताः साधनसमग्राः ॥१४०॥ दशरथस्य सुता बलदर्पिता नववधूभिः समं जनसेविताः ॥ प्रविशन्ति क्रमेण सुकोशलं विमलकीर्तिधराः पुरुषोत्तमाः ॥१४॥
॥ इति पद्मचरित्रे राम-लक्ष्मणधनूरत्नलाभविधानो नामाष्टाविंशतितम उद्देशः समाप्तः ॥
१. भद्दाए-प्रत्य० । २. कयसोहिया-प्रत्य० ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org