________________
४०
पउमचरियं एवं सुणित्तु वयणं, राया चिन्तेइ तग्गयमणेणं । उग्गं तवोविहाणं चरन्ति समणा समियमोहा ॥७२॥ न य भुञ्जन्ति महरिसी, मह गेहे मग्गिया वि पुणरुत्तं । तो सावयाण दाणं, देमि फुडं अन्न-पाणाइ ॥७३॥ एते वि य गिहिधम्मे, पञ्चाणुव्वयगुणेसु उवउत्ता। भुञ्जावेमि य बहुसो, होही दाणस्स पुण्णफलं ॥७४॥ सद्दाविया य तेणं, सायारचरित्तधारिणो सव्वे । तुरियं च समल्लीणा, मिच्छत्ताई नरा तइया ॥५॥ न य ते रियन्ति भवणं, दटुं जव-वीहियङ्करे पुरओ । कागिणिरयणेण तओ, सुत्तं चिय सावयाण कयं ॥७६॥ तो अन्न-पाण-दाणाऽऽसणेसु संपूईयाण उप्पन्नं । गव्वं चिय अइतुझं, वहन्ति इत्थं कयत्थऽम्हे ॥७७॥ मइसायरेण भणिओ, भरहनरिन्दो सहाए मज्झम्मि । जह जिणवरेण भणियं, तं एक्कमणो निसामेहि ॥७८॥ जाणं तुमे नराहिव ! सम्माणो पढमसावयाणकओ। ते वीरस्सऽवसाणे, होहिन्ति कुतित्थपासण्डा ॥७९॥ अलियवयणेसु सत्थं, काऊणं वेयनामधेयं ते । हिंसाभासणमित्तं, जन्नेसु पसू वहिस्सन्ति ॥८॥ विवरीयवित्तिधम्मा, आरम्भ-परिग्गहेसु अणियत्ता । सयमेव मूढभावा, सेसं पि जणं विमोहेन्ति ॥८१॥ सोऊण वयणमेयं, परिकुविओ नरवई भणइ एवं । सिग्घं चिय नयराओ, सव्वे वि करेह निद्देसा ॥८२॥ लोगेण हम्ममाणा, सरणं तित्थंकरं समल्लीणा । तेण य निवारिया ते, पत्थरपहरेसु हम्मन्ता ॥८३॥ मा हणसु पुत्त ! एए, जं उसहजिणेण वारिओ भरहो । तेण इमे सयले च्चिय, वुच्चन्ति य माहणा लोए ॥८४॥ जे वि य ते पढमयरं, पव्वज्जं गेण्हिऊण परिवडिया । ते वक्कलपरिहाणा, तासपासण्डिणो जाया ॥८५॥ एवं श्रुत्वा वचनं राजा चिन्तयति तद्गतमनसा । उग्रं तपोविधानं चरन्ति श्रमणाः समितमोहाः ॥७२॥ न च भुञ्जते महर्षयो मम गृहे मागिता अपि पुनरुक्तम् । ततः श्रावकेभ्यो दानं ददामि स्फुटमन्नपानादि ॥७३॥ एते ऽपि च गृहधर्मे पञ्चाणुव्रतगुणेष्वुपयुक्ताः । भोजये च बहुशो भविष्यति दानस्य पुण्यफलम् ॥७४॥ शब्दायिताश्च तेन साकार चारित्रधारिणः सर्वे । त्वरीतं च समालीनाः मिथ्यात्वादयो नरास्तदा ॥७५।। न च ते प्रविशन्ति भवनं दृष्टवा यव-व्रीह्यङ्करान् पुरतः । काकिणी रत्नेन ततः सूत्रं चैव श्रावकाणां कृतम् ॥७६।। तदान-पान-दानाऽऽसनैः संपूजितानामुत्पन्नम् । गर्वं चैवात्युत्तुगं वहन्तीति कुतार्था वयम् ।।७७॥ मतिसागरेण भणितो भरतनरेन्द्रः सभायां मध्ये । यथा जिनवरेण भणितं तदेकाग्रमना निशामय ॥७८॥ येषां त्वया नराधिप ! सन्मानः प्रथमः श्रावकाणां कृतः । ते वीरस्यावसाने भविष्यन्ति कुतीर्थपाखण्डिनः ॥७९॥ अलिकवचनैः शास्त्रं कृत्वा वेदनामधेयं ते । हिंसाभाषणमात्रं यज्ञेषु पशुं हनिष्यन्ति ॥८०॥ विपरितवृत्तिधर्माण आरम्भपरिग्रहेष्वनिवृत्ताः । स्वयमेव मूढभावाः शेषमपि जनं विमोहयन्ति ॥८१॥ श्रुत्वा वचनमेतत् परिकुपितो नरपति भणत्येवम् । शीघ्रमेव नगरात्सर्वेऽपि कुरुत निर्देशाः ॥८२॥ लोकेन हन्यमानाः शरणं तीर्थकरं समालीनाः । तेन च निवारितास्ते प्रस्तरप्रहारै हैन्यमानाः ॥८३॥ मा हण पुत्र एते यदृषभजिनेन वारितो भरतः । तेनेमे सकला एवोच्यन्ते च माहणा लोके ॥८४॥ येऽपि च ते प्रथमतरं प्रव्रज्यां गृहीत्वा परिपतिताः । ते वल्कलपरिधानास्तापसपाखण्डिनो जाताः ॥८५।।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org