Paumchariyam Part 01

SR No.: 004024
Original Sutra Author: N/A
Author: Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan
Publication Year: 2012
Total Pages: 226
Language: Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 5 MB

Page 52

सेणियचिताविहाणं-२ / ७६-१००
अन्ने वि करिसणाई, वावारा विविहजन्तुसंबाधा । काउण जन्ति नरयं, तिव्वमहावेयणं घोरं ॥ ८९ ॥ माया- कुडिलसहावा, कूडतुला - कूडमाणववहारी । धम्मं असद्दहन्ता, तिरिक्खजोणी उवणमन्ति ॥९०॥ उज्जुयधम्मायारा, तणुयकसाया सहावभद्दा य । मज्झिमगुणेहि जुत्ता, लहन्ति ते माणुस जम्मं ॥९१॥ अणुवय-महव्वएहि य, बालतवेण य हवन्ति संजुत्ता । ते होन्ति देवलोए, देवा परिणामजोगेणं ॥ ९२ ॥ दंसण-नाण-चरित्ते, सुद्धा अन्नोन्नकरणजोएसु । देहे वि निरवयक्खा, सिद्धिं पावेन्ति धुयकम्मा ॥९३॥ तं अक्खयं अणन्तं, अव्वाबाहं सिवं परमसोक्खं । पावन्ति समणसीहा, कम्मट्ठविवज्जिया मोक्खं ॥९४॥ चउगइमहासमुद्दे, जीवा घोलन्ति कम्मपडिबद्धा । न य उत्तरेज्ज केई, मोत्तुं जिणधम्मबोहित्थं ॥९५॥ संसारमहागिम्हे, दुक्खायवतिव्ववेयणुम्हवियं । जिणवयणमेहसीयल- उल्हवियं सयलजियलोयं ॥९६॥ श्रेणिकस्य पद्मचरिते संशय:
-
अह ते सद्दसित्तु धम्मं, जिणवरमुहकमलनिग्गयं देवा । सम्मत्तलद्धबुद्धी, गया य निययाइँ ठाणाई ॥९७॥ मगहाहिवो वि राया, वीरजिणं पणमिऊण भावेणं । सव्वपरिवारसहिओ, कुसग्गनयरं समणुपत्तो ॥ ९८ ॥ ताव य दिवसवसाणे, अत्थं चिय दिणयरो समल्लीणो । मउलन्ति य कमलाई, विरहो चक्कायमिहुणा ॥९९॥ उत्थरइ तमो गयणे, मइलन्तो दिसिवहे कसिणवण्णो । सज्जणचरिउज्जोयं, नज्जइ ता दुज्जणसहावो ॥१००॥
अन्येऽपि कर्षणादी र्व्यापारा, विविधजन्तुसम्बाधाः । कृत्वा यान्ति नरकं तीव्रमहावेदनं घोरम् ॥८९॥ माया- कूटिलस्वभावाः कूटतुलाकूटमानव्यवहारिणः । धर्मम श्रद्धन्तस्तिर्यग्योनीरुपनमन्ति ॥९०॥ ऋजुकधर्माचारास्तनुककषयाः स्वभावभद्राश्च । मध्यमगुणैर्युक्ता लभन्ते ते मानुषं जन्म ॥९१॥ अणुव्रत- महाव्रतैश्च बालतपसा च भवन्ति संयुक्ताः । ते भवन्ति देवलोके देवाः परिणामयोगेन ॥९२॥ दर्शनज्ञानचारित्रे शुध्धा अन्योन्यकरणयोगेषु । देहेऽपि निरपेक्षाः सिद्धिं प्राप्नुवन्ति धुतकर्माणः ॥९३॥ तदक्षयमनन्तमव्याबाधं शिवं परमसौख्यम् । प्राप्नुवन्ति श्रमणसिंहाः कर्माष्टविवर्जिता मोक्षम् ॥९४॥ चतुर्गतिमहासमुद्रे जीवाऽऽस्फालयन्ति कर्मप्रतिबद्धाः । न चोत्तरेत् केपि मुक्त्वा जिनधर्मपोतम् ॥९५॥ संसारमहाग्रीष्मे, दुःखातपतीव्रवेदनोष्मायितम् । जिनवचनमेघशीतल विध्मापितं सकलजीवलोकम् ॥९६॥— श्रेणिकस्य पद्मचरित्रे संशय:
-
अथ ते श्रुत्वा धर्मं जिनवरमुखकमलनिर्गतं देवाः । सम्यक्त्वलब्धबुद्धयो गताश्च निजकानि स्थानानि ॥९७॥ मगधाधिपोऽपि राजा वीरजिनं प्रणम्य भावेन । सर्वपरिवारसहितः कुशाग्रनगरं समनुप्राप्तः ॥ ९८॥ तावच्च दिवसावसाने उक्तं चेव दिनकरः समालीनः । मुकुलयन्ति च कमलानि, विरहश्चक्रवाकमिथुनानाम् ॥९९॥ अवस्तृणाति तमो गगने मलिनयन् दिग्पथान् कृष्णवर्णः । सज्जनचरित्रोद्योतं, ज्ञायते तावद् दुर्जनस्वभावः ॥ १००५|
१. गच्छंति-प्रत्य० । २. घोरमणंतं दुरुत्तारं । ३. जोएण- प्रत्य० । ४. तिक्खेवेयणु - प्रत्य० ।
पउम भा-१/३
१७