________________
पवणंजयअंजणासुन्दरीभोगविहाणाहियारो-१६/४८-७३ ।
१८७ परिमुणियकज्जनिहसो, पवणगई भणइ पहसिओ मित्तो। मोत्तूण तत्थ गमणं, अनोवायं न पेच्छामि ॥६१॥ पवणंजएण तुरियं, सद्दावेऊण मोग्गरामच्चो । ठविओ य सेन्नरक्खो, भणिओ मेरुं अहं जामि ॥६२॥ चन्दणकुसुमविहत्था, दोण्णि वि गयणङ्गणेण वच्चन्ता । रयणीए तुरियचवला, संपत्ता अञ्जणाभवणं ॥६३॥ तो पहसिओ ठवेडं, घरस्स अग्गीवए पवणवेगं । अब्भिन्तरं पविट्ठो, दिट्ठो बालाए सहस त्ति ॥६४॥ भणिओ य भो ! तुम को?, केण व कज्जेण आगओ एत्थं ? ।तो पणमिऊण साहइ, मित्तो हंपवणवेगस्स ॥६५॥ सो तुज्झपिओ सुन्दरि!, इहागओ तेण पेसिओ तुरियं । नामेण पहसिओ हं, मा सामिणि ! संसयं कुणसु ॥६६॥ सोऊण सुमिणसरिसं, बाला पवणञ्जयस्स आगमणं । भणइ य किं हससि तुमं?, पहसिय ! हसिया कयन्तेणं ॥१७॥ अहवा को तुह दोसो ?, दोसो च्चिय मज्झ पुव्वकम्माणं । जा हं पियपरिभूया, परिभूया सव्वलोएणं ॥६८॥ भणिया य पहसिएणं, सामिणि ! मा एव दुक्खिया होहि।सो तुज्झ हिययइट्ठो, एत्थं चिय आगओ भवणे ॥६९॥ कच्छन्तरट्ठिओ सो, वसन्तमालाए कयपणामाए । पवणंजओ कुमारो, पवेसिओ वासभवणम्मि ॥७०॥ अब्भुट्ठिया य सहसा, दइयं दट्ठण अञ्जणा बाला । ओणमियउत्तमङ्गा, तस्स य चलणञ्जली कुणइ ॥७१॥ पवणञ्जओविट्ठो, कुसुमपडोच्छड्रयणपल्लङ्के । हरिसवसुब्भिन्नङ्गी, तस्स ठिया अञ्जणा पासे ॥७२॥ कच्छन्तरम्मि बीए, वसन्तमाला समं पहसिएणं । अच्छइ विणोयमुहला, कहासु विविहासु जंपन्ती ॥७३॥
परिज्ञातकार्यनिकषः पवनगति भणति प्रहसितो मित्रम् । मुक्तत्वा तत्र गमनमन्योपायं न पश्यामि ॥६॥ पवनञ्जयेन त्वरितं शब्दयित्वा मुद्गारामात्यः । स्थापितश्च सैन्य रक्षको भणितो मेरुमहं यामि ॥६२॥ चन्दनकुसुमविहस्तौ द्वावपि गगनाङ्गनेन व्रजन्तौ । रजन्यां त्वरितचपलौ संप्राप्तावञ्जनाभवनम् ॥६३॥ तदा प्रहसितः स्थापयित्वा गृहस्याग्रीमे पवनवेगम् । अभ्यन्तरं प्रविष्टो दृष्टो बालया सहसेति ॥६४|| भणितश्च भो ! त्वं कः ? केन वाकार्येणागतोऽत्र ? । तदा प्रणम्य कथयति मित्रमहं पवनवेगस्य ॥६५।। स तव प्रियः सुन्दरि ! इहागतस्तेन प्रेषितस्त्वरितम् । नाम्ना प्रहसितो ऽहं मा स्वामिनि ! संशयं कुरुष्व ॥६६।। श्रुत्वा स्वप्नसदृशं बाला पवनञ्जयस्यागमनम् । भणति च किं हससि त्वं? प्रहसित ! हसिता कृतान्तेन ॥६७|| अथवा कस्तव दोषः ? दोष एव मम पूर्वकर्माणाम् । याऽहं प्रियपरिभूता, परिभूता सर्वलोकेन ॥६८॥ भणिता च प्रहसितेन स्वामिनि ! मैवं दुःखिता भव । स तव हृदयेष्टोऽत्रैवागतो भवने ॥६९।। कक्षान्तरस्थितः स वसन्तमालया कृतप्रणामया। पवनञ्जयः कुमारः प्रवेशितो वासभवने ॥७०॥ अभ्युत्थिता च सहसा दयितं दृष्ट्वाऽञ्जना बाला । अवनामित्तोतमाङ्गा तस्य च चरणाञ्जलिं करोति ॥७१॥ पवनञ्जय उपविष्टः कुसुमपटाच्छादितरत्नपल्यथे। हर्षवशोद्भिन्नाङ्गी तस्य स्थिताऽञ्जना पार्श्वे ॥७२॥ कक्षान्तरे द्वितीये वसन्तमाला समं प्रहसितेन । आस्ते विनोदमूखरा कथाभिर्विविधाभि जल्पन्ती ॥७३॥
१. गृहस्य मध्यप्रदेशे यत्राञ्जनाऽऽस्ते। २. पिययमो इह समागओ-प्रत्य०।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org