________________
१०५
दहमुखपुरिपवेसो-८/७८-१०३ दट्टण परबलं ते, जक्खभडा हरिसमुक्कबुक्कारा । उच्छरिऊण पवत्ता, नाणाविहपहरणसमग्गा ॥११॥ उभयबलतूरसद्दो, गयगज्जिय-तुरयहिंसियरवो य । वित्थरिऊणाऽऽढत्तो, कायरपुरिसाण भयजणणो ॥१२॥ अह ढुक्किउं पवत्ता, दोण्णि वि सेन्नेसु हरिसिया सुहडा । सन्नद्धबद्धकवया, सुणिरूवियपहरणा-ऽऽवरणा ॥१३॥ अह ताण समावडियं, जुझं गुञ्जवरपव्वयस्सुवरि । वेसमण-दहमुहाणं, दोण्हं पि उइण्णसेन्नाणं ॥१४॥ सर-झसर-सत्ति-सव्वल-करालकोन्तेसु खिप्पमाणेसु । चक्केसु पट्टिसेसु य, छन्नं गयणङ्गणं सहसा ॥१५॥ रहिया रहिएसु समं, गयमारूढा समं गयत्थेसु । जुज्झन्ति आसवारा, आसवलग्गेसु सह सुहडा ॥१६॥ खग्गेण मोग्गरेण य, चक्केण य केइ अभिमुहावडिया । पहरन्ति एक्कमेक्कं, सामियकज्जुज्जया सुहडा ॥९७। जुज्झन्ताण रणमुहे, चडक्कपहरोवमेसु पहरेसु । तक्खणमेत्तेण कयं, नच्चन्तकबन्धपेच्छणयं ॥१८॥ अह रक्खसाण सेन्नं, चक्कावत्तं व भामियं सहसा । जक्खभडेसु समत्थं, दिलु चिय दहमुहेण रणे ॥१९॥ दढचावगहियहत्थेण, तेण विसिहेसु मुच्चमाणेणं । गरुयपहाराभिहया, जह जक्खभडा कया विमुहा ॥१०॥ न य सो अस्थि रहवरो, जक्खबले गय-तुरङ्ग-पाइक्को । विसिहेसु जो न भिन्नो, दहवयणकरग्गमुक्केसु ॥१०१॥ दट्ठण समरमज्झे, एजन्तं रावणं सवडहुत्तं । तिव्वो बन्धवनेहो,जक्खनरिन्दस्स उप्पन्नो ॥१०२॥ संवेगसमावन्नो, बाहुबली जह महाहवे पुव्वं । चिन्तेऊण पवत्तो, धिरत्थु संसारवासम्मि ॥१०३॥
दृष्ट्वा परबलं ते यक्षभटा हर्षमुक्तगर्जारवाः । उच्छलितुं प्रवृत्ता नानाविधप्रहरणसमग्राः ॥९१॥ उभयबलतूर्यशब्दो गजगर्जिततुरगर्हिसितरवश्च । विस्तरितुमारब्धः कातरपुरुषाणां भयजनकः ॥९२।। अथ ढौकितुं प्रवृत्ता द्वयोरपि सैन्ययो हर्षिताः सुभटाः । सन्नद्धबद्धकवचाः सुनिरुपितप्रहरणाऽऽवरणाः ॥९३॥ अथ तेषां समापतितं युद्धं गुञ्जवरपर्वतस्योपरि । वैश्रमण-दशमुखो द्वयोरप्युदीर्णसैन्ययोः ॥१४॥ शर-झसर-शक्ति-सव्वल-करालकुन्तेषु क्षिप्यमानेषु । चक्रेषु पट्टीसेषु च छनं गगनाङ्गणं सहसा ।।९५।। रथिका रथिकैः समं गजमारुढाः समं गजस्थैः । युध्यन्त्यश्ववारा अश्वलग्नैः सह सुभटाः ॥९६॥ खड्गेन मुद्गरेण च चक्रेण च केचिदभिमुखापतिताः । प्रहरन्त्येकमेकं स्वामिकार्योद्यताः सुभटाः ।।९७।। युध्यतां रणमुखे चडक्कप्रहरोपमैः प्रहरैः । तत्क्षणमात्रेण कृतं नृत्यत्कबन्धप्रेक्षणकम् ॥९८॥ अथ राक्षसाणां सैन्यं चक्रावर्तमिव भ्रामितं सहसा । यक्षभटेषु समस्तं दृष्टमेव दशमुखेन रणे ॥९९।। दृढचापगृहीतहस्तेन तेन विशिखेषु मुच्यमानेन । गुरुकप्रहारभिहता यथा यक्षभटाः कृता विमुखाः ॥१००|| न च सोऽस्ति रथवरो यक्षबले गज-तुरङ्ग-पदाति । विशिखैर्यो न भिन्नो दशमुखकराग्रमुक्तैः ॥१०१॥ दृष्ट्वा समरमध्ये आयान्तं रावणमभिमुखम् । तीव्रो बन्धवस्नेहो यक्षनरेन्द्रस्योत्पन्नः ॥१०२॥ संवेग समापन्नो बाहुबली यथा महाहवे पूर्वम् । चिन्तयितुं प्रवृतो धिगस्तु संसारवासे ॥१०३।।
१. गुञ्जयर-प्रत्य०। पउम. भा-१/१४
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org