________________
दानवीरका स्वर्गवास । [८५९ वखते एक पुरुषमा होय एवो नर दिगम्बर जैन समाजमां तो हाल छेज नहीं अने भविष्यमां कोई विरलज पेदा थशे.
जे जे माणसो शेठ साहेबना समागममां आव्या हशे तेमने मालूमज हशे के तेओ केवा सादा मिजाजना तेम निरभिमानी पुरुष हता; चाहे गरीब, चाहे अमीर, चाहे छोटो, चाहे बडो कोई माणस तेमनी पासे जतो तो तेओनी साथे ते घणी छुटथी वात करता हता; गरीब आदमीओने धन्धे वळगाडवानी सलाह आपबामां तथा विद्यार्थीओनो उाह वधारवामां ते एकाज हता.
कहेवू अने करवू ए बेमां घणो तफावत छे. भूल काढवी सहेन छे. 'परोपदेशे पांडित्र म्' दर्शावनारा तो घणा मळी आवशे, पण पं ते क्हेवा मुजव वरी बतावनारा तो घणा थोडज शे. तीर्थो उपर जैन समाजना हमारो रुपिया हरसाल जाय छे तनो गेरव्यय थतो देखी तथा तीर्थंना हकोने नुकसान तुं देखी शेटजीना दिलमा जे लागणी उदभवेली तेना परीणामे तीर्थक्षेत्र कमीटीनी स्थापना करावी तीर्थनी उन्नति माटे शेठ साहेवे जे जे करज अदा करी छे ते आबालवृद्ध जैनथी अजाण्यु नी अने तेनेन परिणामे आजे शेठ साहेनुं नाम घर घर जाणं तुं थयुं छे.
शीखरजीनो पहाड अपवित्र थतो अटकावामां, गोमदृस्वामी, गिरनार, पालीताणा, गजपंथा, तारंगा तथा घणां तीर्थोनो वहीवट सुधारी तेने उन्नत दशाए पहोंचाडवामां कोईए पहेल करी होय तो ते ए शेठ साहेबज छे, अने तीर्थाना उत्तम नमुना रूपे जे लोको शीखरजी तथा पालीताणा विगेरे स्थळे गया हशे ते लोकोए जोयुं हशे के वीस वर्ष पहेलानां ने हालना वहिवट
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
