Aagam Manjusha 38B Chheyasuttam 05 B Panchkapp Bhasya

SR No.: 003939
Original Sutra Author: N/A
Author: Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar
Publication Year: 2012
Total Pages: 53
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_panchakalpa_bhashya
File Size: 40 MB

Page 16

1
रुद्रमाणे पीहकोब्व बालस्स। तह मज्झे सेयन्ती अतियारविवज्जितो विहरे ॥ ९ ॥ इतरो जातिमदेणं अविणयमादीणि अधिगडेत्ताणं। दुल्लभबोहीयत्तं बंधित्तु गतो तु दियलोयं ॥ ६५० ॥ कोसंबीइ य इणमो सेडी णामेण तावसो णामं मरिऊण सूयरोरग जातो पुत्तरस पुत्तो तु ॥ १ ॥ जातो जाति सरंतो विचिंतती किष्णु सुष्ह अम्मत्ति । पुत्तोऽविय बप्पोती भणामि मूयत्तण वरं मे ॥ २ ॥ मरुदेवो तिरथकरं पुच्छति किह सुलभदुलभबोहीऽहं ? भणितो दुल्लभबोही जं सी गुरुपरिभवकएणं ॥ ३ ॥ कह बुज्झेजामित्ति य? भणितो कोसंविमूगमातूए । उववज्जिहिसी तहियं मूगा अम्भुत्थितो बोहो ॥ ४ ॥ ताहे आगंतूणं साहू समायत्ति (गामंति) भणति सो देवो अहंगं चइऊण इतो तुझं मातूएं उदरम्मि ॥ ५ ॥ उववजीहं अइरा होहिति अंबेहि डोलोइकाले अविणिजते तम्मि य किच्छप्पाणा य होहिति तु ॥ ६ ॥ अहंगं गिरिणीतंबे सहोतुय अंबर्ग करेहामि अंबालंभे वज्जसि दे अंबे देह जदि गमं ॥ ७ ॥ अभुवगते ससक्ने अंबे देजासि बालभावे य साहूणं चलणेसुं पाडेजाही अणिच्छंपि ॥८॥ किं बहुणा ? तह कुज्जा जहऽहं साहुत्तणे दढो होमि संबोहिकारओ खलु लभति अजत्तेण बोहिं तु ॥ ९ ॥ मृगेण अम्भुवगति देवो णमिऊण सालयं पत्तो चइऊण य उववनो कुच्छीए मूगमाऊए ॥ ६६० ॥ अंबगडोहल जाते अविणिजंतम्मि देहहाणीए अद्दण्णपरिजणाणं मूगो लिक्खराणिणमो ॥ १ ॥ जदि देह मेय गन्भं मज्झ तो अंबगाणि आणेमि देमित्ति अन्वगते ससक्खमाणेति अंबाई ॥ २ ॥ तो पुष्णडोहलाए जातो दिण्णो य ताहे से तस्स । उत्ताणसायगं तं जतिणो पादे पाडेति ॥ ३ ॥ अतिविस्तरं परोच्छी जाहेविय पाडिओ उ पादेसु सुहचलणेसु जतीणं मृगेणुत्तो तु च्छीया ॥ ४ ॥ घेत्तुं गीवाऍ तओ मृगेणं पाडिओ वे बहुसो परितंतु ततो मूओ निक्खतो गतो य दियलोयं ॥ ५॥ ओहीए दठूणं सुविणादिसु बोहिओ जति ण बुज्झे। ताहे करेति रोगी देवोऽवि य वेजरूवेणं ॥ ६ ॥ जदि वहति सत्यको भ्रमति मए यावि जदि समं एसो तो णीरोगु करेमी पडिवण्णो कतो य णीरोगो ॥ ७॥ घेत्तृण तं पयाओ गुरुगं से सत्यकोसगं दावे । तं वज्जभारगुरुगं बेती ण तरामि बोजे ॥ ८ ॥ दंसेति साधुरूवं वेति जदि णिक्खमाहितो तेहिं मुंचामि विमुंचेमि य रोगा पडिवण्ण तो मुको ॥ ९ ॥ णिक्खते तो तम्मी देवोवि ततो तु सालयं पत्तो। कालेणुप्पनइतुं सघरं संपड़ितो अह सो ॥ ६७० ॥ देवेण पलायंतो दिट्ठो विगुरुविऊण तो अडविं। काउं मणुस्सरूवं अह अडविं पट्टितो तत्तो ॥ १॥ लवति ततो दुब्बोही किं इच्छसि अप्पगं विणासेतुं ? | जं जासि अडवितो देवोवि ततो णु पञ्चाह ॥ २ ॥ तं पुण विजाणमाणो णरगादीदुक्खसंकिलेसं तु। किं णिग्यांतुं तत्तो पुणरवि दुक्खाडविमतीसि ? ॥ ३ ॥ अगणितो तं वयणं सघरं अह आगतो ततो सो तु। रोगाणं साहरणं भूओ विजागमो दिक्खा ॥ ४ ॥ कालेण केणइ पुणो लिंग मोत्तृण पट्टितो सगिहं देवेण पुणो दिट्ठो गामपलित्तऽंतरा कुणति ॥ ५ ॥ पुणरवि मणुस्सरूवी तणभारेण तु विसति तं गामं द लवे पुराणो किं इच्छसि अप्पणो णासं? ॥ ६ ॥ जं तणभारेण तुमं विससि पलितं ततो लवे देवो एवं तुमं जाणतो जरमरणपलित्त संसारं ॥ ७ ॥ पविसंतिच्छसि णासं मुंचसि जं दुक्खलदियं दिक्खं । अगणितो वञ्चति परं गतस्स रोगं पुणो कुणति ॥ ८ ॥ पुणरवि तहेव दिक्खा उप्पनइए य सघरहुत्तम्मि संपट्टिएँ अडबीए तस्स पहे वंतर'पडिमं ॥ ९ ॥ कातुं अञ्चण देवो अचितमहितो तु पडति हेट्ठमुहो। पुणरवि समुहवेतुं हवियश्चिओ सो पुणो पडितो ॥ ६८० ॥ एवं पुणो पुणोवि य अच्चियमहितोवि बहुसो पड़े जाहे लवति ततो दुब्बोही किं वरठाणे ण ठाएसो १ ॥ १ ॥ देवाह जहासि तुमं वरठाणेवि ठविओऽवि ण रमेसि। पवज्जं मोत्तु णरगादहठाणं पुणवि अभिलससि ॥२॥ लवति पुराणो को तुम? देवो दंसेति मूगरूवं से। देवतं पुत्रभवं संगारं चावि संभारे ॥ ३ ॥ तो संभरितुं जातिं संवेगमुवागतो भणति देवं । इच्छामो अणुसद्धिं जातो थिरो संजमे ताहे ॥ ४ ॥ रोगिणिय एस दिक्खा अणाढिया रामकण्हपुत्रभवो उद्दायणसंबोही पभावती देवसण्णत्ती ॥ ५ ॥ वच्छऽणुबंधी मणको कण्णाएँ अजणिओ तु केणइवि। पुत्तो जायति जो तू सो होती अजणकण्णी उ ॥६॥ णिवतिसुतातिं दोन्निविणिक्खताई तु भातुभंडाई। अण्णद रायमुतो तू णिसाऍ लोयऽप्पणी कुणति ॥ ७ ॥ छडेहामि पभाते चलणाहो काल पडियरं तीए । पोग्गल बेदागमणं अह णिवयति तेसु वालेसु ॥ ८ ॥ वीसरिया ते तस्स य सिरोरुहा तम्मि चेव ठाणम्मि। तत्थ य पवित्तिणी उ अहागता गाम गंतुमणा ॥ ९ ॥ अह तीऍ रायदुहिया तं वंदितु सा पदेसे अह तंसि उबविट्ट णवरि तीए य मोउगं सहसमोगाढं ।। ६९० ।। लजाए सह घेत्तुं तेसिं जे सुकपुग्गलाइण्णे । गुज्झम्मि सन्निवेसिय अह सुकं जोणिमोगाढं ॥ १ ॥ तो गन्भो आहूतो अह पोहं बदिउं पयत्तं च मुणिया य सुविहिचाहिं पुट्ठा बेती तु गवि जाणे ॥ २ ॥ अतिसयणाणी थेरा य पुच्छिता तेहिं सिद्ध जहवते। होही जुगप्पहाणो रक्त्रह णं अप्पमादेणं ॥ ३ ॥ जम्मं सड्ढकुलेस स वढितो गोण्णणाम कत केसी एसा तु अजणकण्णी पवजा होति णायथा ॥ ४ ॥ बहुजणसंमुतियाए णिक्खमणं होति जंबुणामस्स । अक्खायाए जंबू धम्मं अक्खादि पभवस्स ॥ ५ ॥ संगार महिणाते सत्त णिवा कासि जह तु संगारं। वैयाकरणे सोमिल पुच्छा जह वाकरे भगवं ॥ ६ ॥ सयबुद्धा तित्थगरा सोलसहा एस होति पवजा पुच्छापरिसुद्धम्मि तु अग्भुवगते होति पवजा ॥७॥ गोयरमचित्तभोयणसज्झायमण्हाणभूमिसिजाती। अम्भुवगयम्मि दिक्खा दवादीसुं पसत्थेसु ॥ ८॥ लम्गादिसु १०७७पकल्पभाप्यं
मुनि दीपरत्नसागर