________________
४२
प्रतिक्रमण सूत्र. लागे. ए सर्व दोष टालीने कास्सग्ग करवो. तथा श्रीसिकांतमां तो सर्व क्रिया साधु आश्रयी कही बे. तेमाटे नानिथी चार अंगुल नीचें चो लपट्टो पहेरवानु राखे तथा बे कोणीयें चोलपट्टो काली राखे, कंदोरा न बांधे. इत्यादिक सर्व साधु आश्रयी . ए कायोत्सर्गने विषे “चंदेसु निम्म लयरा” लगें, लोगस्सना पच्चीश पद चिंतवियें, अने कामस्सग्ग पूरो थया पठी “नमो अरिहंताणं” कहीने काउस्सग्ग पारीयें ॥ इति ॥ ६ ॥
हवे ए काउस्सग्ग पास्या पठी तो “सिंझासिहं” पर्यंत संपूर्ण लोगस्सनो पाठ प्रगट कहेवो जोश्ये, माटें ते कहे .
॥अथ लोगस्स ॥ लोगस्स नजोअगरे, धम्म तिबयरे जिणे॥
अरिहंते कित्तश्स्सं, चनवीसंपि केवली ॥२॥ अर्थः-अहिं ( अरिहंते के० ) अर्हतः एटले कर्मरूपशचुने हणवा थकी निर्दोषपणुं प्राप्त थयुं ने जेमने एवा अरिहंतने ( कित्तश्स्सं के) कीर्तयिष्ये, एटले नामोच्चारणपूर्वक हुँ स्तुति करीश. हवे ते अरिहंत तो राजादिक अवस्थाने विषे अव्य अरिहंत पण होय , ते मा. नावाईत्त्व प्रतिपादनने माटे ( केवली कें० ) केवलिनः एटले उत्पन्न थयु ने केवल झान जेमने, एवानुं कीर्तन करीश. अर्थात् नावाईतनुं कीर्तन करीश.
आ केवल ज्ञानना पदें करीने प्रजुनो ज्ञानातिशय सूचव्यो. हवे ते तीर्थं करोनी संख्या कहे जे. (चवीसंपि के०) चतुर्विंशतिमपि एटले रुपना दिक चोवीश परमेश्वरनुं तो नामोच्चारणपूर्वक कीर्तन करीश अने अ पि शब्दथकी अन्य तीर्थंकरो जे महाविदेहादिक देत्रोने विषे बे, तेनुं पण कीर्तन करीश. ते केहवा ? तो के, ( लोगस्सउडोअगरे के ) लोकस्य उद्योतकरान् एटले पंचास्तिकायात्मकलोकने केवलज्ञानरूप प्रदीपें करीने उद्योतकरणशील , एवानुं कीर्तन करीश. हवे जे अनुपकारी होय तेने कोश् सेवे नही, माटें एमना उपकारी पणाना प्रदर्शनने अर्थे कहे बे. ( धम्मतिबयरे के०) धर्मतीर्थकरान् एटले धर्म ते उक्तस्वरूप अने तीर्थ एटले जेनाथी तराय ते तीर्थ कहियें, एवो धर्म प्रधान जे तीर्थ तेने धर्मतीर्थ कहियें, ते धर्मतीर्थ करवानुं शील ने जेमनुं तेमनु कीर्तन
Jain Educationa international
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org