________________
गुरुवंदन नाष्य अर्थसदित. ४४१ विषे प्रसक्त, अपध्यानशील, परगुणमत्सरी, इत्यादि गुण युक्त ते संक्लिष्ट चित्तसंसक्तो जाणवो. तथा पोताना आत्माने जेवारें जेवो प्रसंग मले ते वारें तेवो थाय एटले प्रियधर्मी साधु मले तेवारें साधुना आचार पाले अने अप्रियधर्मी पासबो मले तेवारें तेवो थाय लिंबूंना पाणीनी पेरें त सुप थर जाय ते असं क्लिष्टचित्तसंसक्तो जाणवो. इति ॥ ___पांचमो यथाबंदो ते थया रुचियें प्रवर्ते, यथा तथा लवे, उत्सूत्र नाषे, पोताना खार्थना उपदेश आपे, स्वमति विकल्पित करे, परजातिने विषे प्रवर्ते, पारकी तांत करे, उपकारी धर्माचार्या दिकनी हेलना करे, आचार्य उपाध्यायना अवर्णवाद बोले, जेनाथी ज्ञानादिक पामे तेवा बहुश्रुतनी निंदा करे, गारव प्रतिबंधि होय, कारण विना विगय खाय, इत्यादिक अनेक नेदें यथाउँदो जाणवो. ए पांचेनां विशेष लक्षण श्रीप्रवचनसारो झारवृत्ति तथा आवश्यकवृत्ति तथा उपदेशमालावृत्ति प्रमुख ग्रंथोथी जा णवा. ए पांचेने अवंदनीय जाणवा. एमने वांदवाथी कर्मनिर्जरा न थाय, केवल क्लेश अने कर्मबंध उपजे तथापि ए कहेलां लक्षणवालो जो ज्ञान, दर्शन अने चारित्रना सहाय कारणे सेव्यो होय तो वंदनीय जाण वो. जे माटे श्रीआगममांहे कयु डे के पासबादिक चारित्रना असंनवी होय पण दर्शनना असंनवी न होय ते कारणे ते सेव्य जाणवो पण हां तो चारीत्रीयो वंदनीय कह्यो जे ते अधिकार माटे चारित्रवंत ते वं द्य बे अन्यथा जो अचारित्रीयाने वंद्य कहीयें तो जेटला तेना प्रमादनां स्थानक ते सर्व अनुमोदनीय थाय तेथी तेने वांदतो थको प्रवचन बाधाकारी थाय. ए रीतें वांदणां देवाने पासबादिक पांच अयोग्य तेमनुं त्रीजुं हार कडं. उत्तर बोल पन्नर थया ॥ १५ ॥
हवे पांच वांदवाने योग्य तेमनुं चोथु द्वार कहे बे. आयरिअ जवनाए, पवत्ति थेरे तदेव रायणिए ॥ किश कम्मनिझरहा, कायब मिमेसि पंचन्हें ॥ १३॥ दारं ॥४॥
अर्थः पहेला ज्ञानादिक पांच आचारें करी युक्त ते (आयरिय के०) श्रीश्राचार्य कहीयें, बीजा ( उवप्नाए के०) श्रीउपाध्यायजी, त्रीजा जे तप संयमने विषे प्रवर्त्तावे, गबनी चिंता करे ते ( पवत्ति के०) प्रवर्तक
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org