________________
४४०
प्रतिक्रमण सूत्र. शील कहीये. तेना त्रण नेद . ज्ञानकुशील, दर्शनकुशील अने चारि त्रकुशील, तिहां ज्ञानकुशील ते अकाल, अविनय, अबहुमान, गुरुनिन्दव ता, योग उपधान हीन सूत्र, अर्थ अने तनय हीन, इत्यादिक याशात नायुक्त थको ज्ञान नणे तथा आजीविकातें पठन पाठन संनलाव, ल खवू, लखाववु, नंमार कराववा, नंही समारचनादि स्वार्थना उपदेश देवा, तथा आजीविका हेतें धर्मकथा कहे, लणे, घरघर धर्म संजलाववा जाय, पोताना थवाने हेतें स्त्रीबालकादिकने नणावे, अनेरा ज्ञानना जंडार उलवे ज्ञानने उलवे, लखवां, लखाववां, क्रय विक्रय पुस्तकादिकोनो करे, करावे, इत्यादिक लक्षणे ज्ञानकुशील जाणवो.
बीजो दर्शनकुशील ते शंका कांदा विचिकित्सा व्यापन्न, दर्शननिन्हव, अहाबंदा, कुशीलिया वेषविमंबनादिक साथे परिचय करे, एटले तेनी सा थे आलाप संलाप पठनादिक करे, ते दर्शनकुशील जाणवो.
त्रीजो चारित्रकुशील ते ज्योतिष, निमित्त, अदरकर्म, यंत्र, मंत्र, जूत कर्म, बलिपिम, जोणी, दानादि, सौजाग्य दोर्जाग्यकारी, जमी, मूली, वी द्यारोहणादिक, पादलेप, आंख अंजन, चूर्ण, स्वप्नविद्या, चिपुटीदान प्रमु ख, अतीत अनागत वर्तमान निमित्तकथन, पोतानी जाति कुल विज्ञाना दिक स्वार्थकार्ये प्रकाश करे, नख, केश, शरीर, शोना करे, वस्त्र पात्र दमादि क बहुमूल्यवाला सुंदर सुकोमलनी वांडा करे, शिष्यादिक परिग्रहनी वि शेष तीव्रता धरे, निष्कारण अपवाद पद सदूषण मार्ग प्रकाशे, तथा से वे, इत्यादिक लदणे चारित्रकुशील जाणवो. __ चोथो संसक्त, ते पासबा अथवा संविज्ञादिक जन जेवानी साथे मले त्यां तेवो थई प्रवत्र्ते, अथवा मूलोत्तर गुण दोष सर्व एकग प्रवर्त्ता वे, जे म गायनी आगल सुंमलो मूक्यो होय तेमां सरस, नीरस, कपाशिया, खोल,घृत, मुग्धादिक एक मेदयुं होय तो ते सर्वने एकगंज खाई जाय पण तेनुं विवेचन न करे. तेम ए पण गुण अने दोष सर्वने एकठा प्रव विी देखाडे तेने संसक्तो कहीयें, ते एक संक्लिष्टचित्त संसक्तो अने बीजो असंक्लिष्टचित्तसंसक्तो एवा बे ने जाणवो.
तिहां जे प्राणातिपातादिक पांच आश्रवनो सेवनार, शकिगारव, रस गारव अने शातागारव ए त्रण गारवें करी सहित, स्त्रीगृहादिक सेवनने
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org