________________
नमिऊण अर्थसहित.
२४५ के०) ते प्राणीयो पण हे पार्श्वनाथ ! (तुह के ) तव एटले तमारां (चलणाराहण के ) चरणोनुं आराधन जे सेवन तेज (सलिलंजलि के० ) सलिलांजलि जे पाणी पीवानी अंजलि तेनुं ( सेत्र के ) सेक जे सेचन तेणें करी (वुढ़ियछाया के ) वृद्धिंगत थ डे बाया शोना जेम नी एवा बता (पुणो के०) फरीने (लही के०) लक्ष्मी जे आरोग्यरूप संपदा तेने ( पत्ता के०) प्राप्त थाय जे. तेने विषे उपमा कहे जे के, जेम (वणदव के०) वननो अग्नि तेणें करी ( दवा के०) दग्ध थयेला (गिरि पायव के) गिरिपादप एटले पर्वतनां वृदोडे तेज (व के०) जेम ( वुहिपहाया के०) वृद्धि पामी शोजा जेमनी, एवा थाय ने वली वुहिउछाहा एवो पण पाठ , तो तेनो अर्थ एम जाणवो जे वृकिंगतथी यो ने उत्साह जेमनें एवा अर्थात् दवदग्ध वृदो जे जे, ते वृष्टिना जलें करी सिंचेला उता फरीने नवकोमलादि संपत्तिनो प्रार्जाव करे ले. तेम कुष्ठादि महारोगोयें करीने विवर्णनावने पामेला एवा जनो, ते तमारा चरणारा धनामृतें सिंचायेला बता फरी पाबा मकरध्वजतुल्य रूपने पामे जे ॥३॥ हवे गाथाघ्ये करीने प्रजुनुं बीजुं जलजयापहरण लक्षण
माहात्म्यने देखामतो बतो कहे बे. ज्वायखुनियजलनिदि, उन्नडकखोलनीसणारावे ॥ संनंतनयविसंठुल, निद्यामयमुक्कवावारे ॥ ४ ॥ विदलिअ जाणवत्ता, खणेण पावंति इजिअं कूलं॥प
सजिणचलणजुअलं, निच्चं चित्र जे नमंति नरा॥५॥ अर्थः-(ज्वाय के० ) पुष्टवात एटले प्रतिकूल पवन, तेणे (खुप्रिय के ) दोनित कस्यो एवो ( जलनिहि के ) जलनिधि जे समुफ, तेना ( उपम के) उन्नट एटले उदार एवा (कबोल के) कबोल जे लहे रीयो तेमना (जीसण के०) जयंकर डे (आरावे के०) शब्दो जेने विषे एवो तथा ( संनंत के०) हवे शुं करवं जोश्ये? एवो विचार करवाने विषे मूढ थयेला तथा (जय के०) जय जे बीक तेणें करीने ( विसंतुल के०) विव्हल थया एवा (निद्यामय के ) निर्यामक एटले खलासी तेणें (मुक्कवावारे के०) मूक्यो ने व्यापार जेने विषे ॥४॥ एवा पण समु
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org