________________
सुगुरुवांदणां अर्थसदित.
१०३ मस्तक नमामबुं ते रूप चार, बे वार अवग्रहमा पेसतां नीचुं नमवा रूप बे, एकवार अवग्रहथी बाहेर नीकलवा रूप एक बीजे वांदणे अवग्रहथी नीकलवू नथी माटें एकज कडं. त्रण गुप्ति अने एक यथा जात, एवं पचीश. आवश्यक ते अवश्य करवा माटें आवश्यक एवं नाम कहेलु . ए गुरुवंदन संबंधि विशेष बोल आश्रयी विचार, गुरुवंदन नाष्य, तथा प्रवचनसारोकारादि ग्रंथमां उपाश् गयाश्री अहींयां विस्तार कस्यो नथी.
हवे वांदवाने उजमाल थयेलो एवो शिष्य, विधिपूर्वक मुहपत्ती पमिलेही वली पोतानुं शरीर पमिलेही लगारेक काय नमावतो बे हाथे उघो, चरवलादिक ग्रहण कस्यां जेणे एवो अवग्रहथी बाहिर रह्यो थको मुखें मुहपत्ती देश आ प्रमाणे वांदणांना सूत्रनो पाठ कहे, ते कहे जे. श्वामि खमासमणो, वंदिलं, जावणिजाए निसीदिए ॥१॥
अर्थः-(खमासमणो के०) हे दमादिक गुणें प्रधान ! अहीया दमा ते सहन कहियें तथा श्राम्यति एटले संसारना विषयने विषे जे खिन्न डे अथवा तपश्चर्या करे बे, तेने श्रमण कहियें, एटले सहनशील जे श्रमण तेने दमाश्रमण कहीये, आहिं दमा शब्दना ग्रहणे करीने मार्दव, आर्यवादिक गुणोनी पण सूचना करीने. वली दमा शब्दें करी तेमने वंदनयोग्यत्व सूचन कझुं बे, एवा हे दमाश्रमण ! तमोने ( जावणिजाए के) याप नीयया एटले जेणे करी कालदेप करीयें कालगमावियें तेने यापनीया कहियें, ते शक्तियें करी सहित एवी ( निसीहीआए के०) नैषेधिक्या ए टले प्राणातिपातादिकथी निवृत्तिरूप प्रयोजन के जेमां, तेने निषेधिकी तनु एटले शरीर कहियें. अर्थात् जीवहिंसादिक निवृत्तिरूप प्रयोजनवायूँ शरीर जाणवू. आ ठेकाणे नैषेधिक्या ते विशेष्य ने अने यापनीयया ते विशेषण बे.एटले पोतानी शक्तियें करी सहित एवं निषेधिकीजे शरीर, तेवा शरीरें करी तुमने ( वंदिउँ के) वांदवाने (श्छामि के) अनिलाषामि एटले हुं श्चु बुं, वांबुं बुं. ए पदें करीने बलानियोगनो त्याग करवानी सूचना करी, एटले हे श्रमणगुणयुक्त ! हुं शक्तिसमन्वित बतो प्रतिषेध करी ने पापक्रिया जेणे एवो थको तमोने वांदवाने श्बु बुं. ए प्रथम शिष्यनुं वचन सांजलीने ते वखतें जो गुरु कोश् कार्यमां विदेपचितवंत होय
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org