________________
प्राकृत भारती
दिट्ठा सा कुमरेणं पुट्ठा य सुकोमलेहिं वयणेहिं । सामिणि मणे विसण्णा अज्ज तुमं हेउणा केणं ॥५५॥ किं केण वि दूहविआ किं वा केण वि न मन्निआ आणा । किं वा मह अवराहेण कुप्पसन्ना तुम जाया ॥५६॥ सा किंचि वि अकहंती मणे वहंती महाविसायभरं।। निब्बंधे पुण पुठ्ठा वुत्तंतं साहए सयलं ।।५७।। सामिय मए अवहिणा तुह जीवियमप्पमेव नाऊणं । आउसरुवं केवलिपासे पुटुं च कहिअं च ॥५८॥ एएण कारणेणं नाह अहं दुक्खसल्लियसरीरा। विहिविलसिअम्मि बंके कहं सहिस्सामि तुह विरहं ॥५९।। कुमरो जंपइ जक्खिणि खेअं मा कुणसु हिअअमज्झम्मि । जलबिंदुचंचले जीविअम्मि को मन्नइ थिरत्तं ॥६०॥ जइ मझुवरि सिगेहं धरेसि ता केवलिस्स पासम्मि । पाणपिए मं मुंचसु करेमि जेणप्पणो कज्ज ॥६॥ तो तीइ ससत्तीए केवलिपासम्मि पाविओ कुमरो। अभिवंदिअ केवलिणं जहारिहवाणमासीणो ॥६२॥ पुत्तस्स सिणेहेणं चिरेण अवलोइऊण तं कुमरं । अह रोइउं पवत्ता तथ्य टिआ मायतायमुगी ।।६३। कुमरो वि अयाणंतो केवलिणा समहिअं समाइलो । वंदसु कुमार मायातायमुणी इह समासीणा ॥६४।। सो पुच्छइ केवलिणं पह कहमेसि वयग्गहो जाओ। तेण वि पुत्तविओगाइकारणं तस्स वज्जरिअं ॥६५।। इअ सुणिअ सो कुमारो मोरो जह जलधरं पलोएउ। जह य चकोरो चंदं जह चक्को चंडभाणु व ॥६६।। जह वच्छो निअसुरभि सुरभि सुरभि जहेव कलकण्ठो।। संजाओ संतुट्ठो हरिससमुल्लसिअरोमंचो ॥६७।। इअनियमायतायमगिणं कंठम्मि विलग्गिऊण रोयंतो। नियदिइ जक्खिणीए निवारिओ महुरवयणेहिं ॥६८॥ निअवस्थअंचलेणं कुमारनयणाणि अंसुभरियाणि । सा जक्खिणी विलूहइ अहो महामोहदुल्ललिअं ॥६९।।
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org