________________
४८
जं रायलोओ मुहे हत्थं दाऊण उवहसिस्सइ ।' 'नूणं सा नो ऊणा परमम्हाणं निव्वुई होइ ।' माहणेणवि 'तह' त्ति पडिवन्नं ।
प्राकृत भारती
तओ तीए पावाए संलत्तंतओ तीए अग्गहं नाऊण
[२१] तओ तीए हरिसियमणाए बहुदव्वसंज्जोएण निम्मिया सिंहकेसरीमोदगा, भाविया य महुरयेण, पक्खित्ता य नवकलसे, तम्मुहं मुद्दिऊण तीए भत्ता विन्नतो - ' मा पंथे कोवि पच्चवाओ होउ तो तुम सयं गहिय, वच्चसु ।' तओ वेयजडो बंभणो मिढसिंगंव कुडिलं तीए मणं अमुतो तं घडं सिरे करिय जा पत्थिओ ताव तीए भणियं -- 'एयं पाहुडं आरामसोहाए चेव दाऊण सा भणियव्वा - वच्छे ! तुमए चेव एयं भुत्तव्वं, न अन्नस्स दायव्वं मा मम एयस्स विरूवत्तेण रायलोओ हसउ' त्ति सो वि 'तह' त्ति पडिवज्जिय पत्थिओ |
[२२] मंदपयपयारेण य वच्चतो संझाए ठाऊण सयणसमए तं घड ओसीसए दितो कइवईदिणे पत्तो पाडलिपुत्तासन्न महल्लवडपायवस्स तले । तत्थ तं घडं उस्सीसए दाऊण सुत्तो । इत्थंतरे तत्थ दिव्वजोगेण कीलणत्थभागएण तेण नागकुमारेण दिट्ठो सो बंभणो, चितियं च -- ' को एस मणुसो ? कलसम्मि य किमत्थि वत्थु ?' त्ति नाणं पर जिय नाओ सयलोवि तीए पावाए बंभणीए वृत्तं तो - 'अहो ! पिच्छह सर्वात्तिमाउए दुट्ठचिट्ठियं, जं तीए सरलसहावाए एरिसं ववसियं परं मइ विज्जमाणे मा कयावि इमीए विरूवं होउ' त्ति वीमंसिय तेण विसमोयगे
हरिय अमयमोयगेहि भरिओ सो कलसो ।
[ २३ ] तओ सो गोसे सुत्तविद्धो उठिऊण गओ कमेण रायदुवारं । पडिहारनिवेइओ य रायसगासं गंतूण दिन्नासीसो पाहुडघडं रायवामपासट्ट्यिाए समप्पेइ आरामसोहाए । तओ तेण भणिओ राया--'जहा, महाराय ! विन्नत्तं वच्छामाउयाए जमेयं पाहुडयं मए जारिसं तारि सं जणणीनेहेण पेसियं, अओ पुत्तीए चेव भुत्तव्वं, नन्नस्स दायव्वं, जहाहं रायलोयमज्झे न हसणिज्जा होमि, त्ति मणेच्छणो न धरियव्वो ।
[ २४ ] तओ रण्णा निरिक्खियं देवीए मुहकमलं, तीए वि दासीए सिरंमि दाऊण सभवणे पेसिओ कलसो । माहणो वि कणयरयणवसणदाणेण संतोसिओ रण्णा । सयं अत्थाणाओ उट्ठिऊण गओ देवीए गिहं । तत्थ सुहाराणासीणो विन्नत्तो आरामसोहाए राया-
पिययम ! करिय पसायं नियनयणे निअह इत्थ कलसंमि । अवणिज्जइ जह मुद्दा इय सुच्चा भणइ भूवो वि || १४ ||
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org