________________
आरामसोहाकहा
[१७] अमच्चेण भणियं-'तुम्हं जइ का वि कन्नगा अत्थि, ता दिज्जउ अम्ह सामिणो ।' तेणावि "दिन्न' ।त्त पडिस्सुयं, जं अम्ह जीवियमवि देवस्स संतियं किं पुण कन्नग त्ति ?' तओ अमच्चेण भणियं-'तुम पायमवधारेसू देवस्स पासे ।' सोवि य रायसमीवं गंतण दिन्नासीवयणो, मंतिणा बाहरियं वुत्तं, तो रण्णा सहत्थदिन्नासणे उवविट्ठो, भूवइणा वि कालविलंबमसहमाणेण गंधव्वविवाहेण सा परिणीया। पुविल्लयं नामं 'परावत्तिऊण 'आरामसोह' ति तोए नाम कयं । माहणस्स वि दुवालस
गामे दाऊण पणइणि चारामसोहं हत्थिखंध आरोविऊण सनयरं पइ 'पत्थिओ पत्थिवो पमोयमुव्वहंतो
कप्पलइव्व इमीए लंभेण निवो कयत्थमप्पाणं । मन्नइ अहवा वंछियलाहाओ को न तसेइ ? ॥१२॥ सिंगारतरंगतरंगिणीइ दिव्वाणुभाव कलियाए ।
कि चुज्ज भवइणो हरियं हिययं तया तोए ॥१३॥ [१८] तओ मंचाइमंचक्रलियं निवेसियकालागुरुकु दुरुक्कतुरुक्क'धूवमघमघंतघडियं उब्भामियधयवडालोयं उल्लासियवंदणमालं तियचउक्कचच्चरचउम्मुहपट्टियअउव्वनाडयं बहुठाणठवियपुण्णकलसं वणिज्जतो आरामसोहाइसयसहयसमचुज्जविलोयणुप्फल्लविलोयणनलिणेहिं नरनारीगणेहिं, पणइणीकलिओ पाडलिपुरं पविट्ठो महाविभूइए महाराओ। सावि पूढो पासाए ठाविया, आरामो वि तोए पासायमावरिय समंतओ ठिओ 'दिव्वाणभावेण । राया वि परिहरियासेसवावारो तोइ समं भोए भुजंतो दोगुदुगसुरेवि अवमन्नंतो निमेसमित्तं व कालमवक्कमइ ।
[१९] इओ य आरामसोहा-सवक्किमायाए धूया जाया, कमेण जुव्वणमणुपत्ता, तं तहावत्थं दळूण दृट्ठा तज्जणणी एवं चितेइ-'जइ केणावि पओएण आरामसोहा मरइ, ता राया तोइ गुणक्खित्तचित्तो मम “त्तिमेयं परिणेइ । तओ य मम मणोरहभूरुहो सहलो होइ' त्ति परिभाविऊण तोए नियदइओ वाहरिओ-'नाह ! वच्छाए परिणीयाए बहकालो वइक्कतो, अओ तोसे कए किंपि भक्खभुज्जाइयं पेसिउ जुज्जइ, एसावि 'पिउहरपाहुडेण मणो रंजिज्जइ।'
[२०] तओ भद्रेण भणियं-'पिए ! तीए न किंपि ऊणय. परमहमेयं 'वियाणेमि जं कप्पदुमस्स बोरकरीराइ फलपेसणं, वइरागरसस्स कायखंडमंडणं, मेरुस्स सिलायलेहि दिढयरणं, पज्जोयणस्स खज्जोयपोयउवमाणकरणमणुचियं होइ। तहा तीए अम्हाण पाहुडपेसणं, परमेस विसेसो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org