________________
कहाणय अट्ठगं 'सिरोमणि-भूयं सउण-रुयं अहं सुणेमि । तओ अइक्कंतदिण-रयणीए सिवाए वासंतीए साहियं, जहा-"नईए पूरेण बुब्भमाणं मडयं कड्ढिऊण सयं आहरणाणि गिण्हसु । मम भक्खं तं खिवसु ।" इमं सोऊण गयाहं घेत्तूण घडगं । तं हियए दाऊण पविट्ठा नइं। कढियं मडयं । गहियाणि आभरणाणि । खित्तं सिवं सिवाए । आगया अहं गिहं । आभरणाणि घडए खिविऊण निक्खियाणि खोणीए एवं एक्क-दुन्नयस्स पभावेण पत्ता एत्तियं भूमि । संपयं तु वासंतो वायसो कहइ, जहा-“एयस्स करीर-त्थं रुक्खस्स हेट्ठा दससुवण्ण लक्ख-प्पमाणं निहाणमत्थि तं घेत्तूण मम करंबयं देसु" त्ति।
[११] इमं सोऊण सहसा उठिओ सेट्ठी, भणइ-"वच्छे ! सच्चमेयं ?" बहए जंपियं-"किं अलियं जंपिज्जए ताय-पायाणं पुरओ। अहवा इत्थत्थे कंकणे किं दप्पणेणं त्ति निहालेउ ताओ।" तओ तत्थेव ठिओ सेट्ठी गहिय निहाणं रयणीए।" "अहो ! मुत्तिमती इमा लच्छित्ति जाया बहू-माणो बहु रहे आरोविऊण नियत्तो सेट्ठी। पत्तो नग्गोहं । पुच्छए बहु-"किं न तुमं इमस्स छायाए ठिया ?" बहूए अक्खियं"रुक्ख-मूले अहि-दसाइ भयं, चिरासणे चोराइ-भयं, दूरट्ठियाणं तु न सव्वमेयं ।"
[ १२ ] पुणो पुठं सेट्ठिणा वुत्तं-"कहमेयमुव्वसं ?" तीए वुत्तं-- जत्थ नत्थि सयणो सागय पडिवत्तिकारओ तं कहं वसिमं ? खेत्तं दळूण सेठ्ठिणा पुळं-"कहमेय खद्धति ?" तीए वुत्तं--"ववहरणाओ दव्वं वुट्ठीए कहिऊण खेत्तसामिणा खद्धति खद्ध ।" नई दळूण भणियं सेठ्ठिणा"किं तए नईए पाणहाअ न मुक्काओ?" तीए जंपियं--जल-मज्झे कीडकंटगाइ न दीसइ" त्ति । पत्तो गिहं सेट्ठी। दंसियाइ तीए महिनिहित्ताहरणाई। तुह्रण सेट्ठिणा भज्जाए सुयस्स सव्वं कहिऊण कया सा घर-सामिणी।
अह जीवियस्स तरलत्तणेण पचत्तमुवगओ सेट्ठी।।
निहणं गया सह्यरी सिरी वि छायव्व तविरहे ।।९।। [ १३ ] अजियसेणो वि जिण-धम्म-परो कालं बोलेइ । अन्नया अरिमद्दण नरिंदो एगण पंच-सयाणं मंतीणं पहाणं मंतिं मग्गेमाणो नायरए पत्तेयं पुच्छइ--"भो भो ! जो मं पाएण पहणइ तस्स कि कीरइ ?" पुच्छिओ अजियसेणो। तेण वुत्तं--"परिभाविऊण कहिस्सं ।" गिहागएण पुच्छिया तस्सुत्तरं सीलवई । तीए चउविह-बुद्धि-जुत्ताए
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org