________________
मूलाए । भरिया नियलाण । पहया पण्हिप्पहारेहिं । निब्भच्छिया खर फरुसवयणेहिं ! सद्दाविऊरण भगिनो नियपरियणो-"जो एयं सेट्ठिस्स साहिस्सइ सो सयमेव मए निद्धाडेयव्वो" भिडिं काऊण भेसिया । पवेसिया य एगम्मि उवरगे। संजमियं दुवारं । दिण्णं तालयं । कया निय-करे कुचिया।
खणंतरानो समागमो सेट्ठी । पुच्छइ परियणं-"कहिं चंदणबाला?" मलाभय-भीग्रो न साहइ परियरणो। सो जाएगइ बाहिं रमंति उवरि वा चिट्ठइ । रत्ति पि समा|ग]ो पुच्छइ । न को वि साहइ । नूणं सुत्ता भविस्सइ । सुत्तो सेट्ठी । बीय-दिवसे वि न दिट्ठा । पुट्ठो परियणो। न केण वि सिट्ठा। संकियो मरणागं चित्तण। पुच्छिया मूला-"पिए ! चंदणबाला न दीसइ को एस वुत्तंतो?" उत्थुगकिय-मुहीए सकोवं जंपियमिमीए-"कि नत्थि ते किंपि कम्मंतरं जेण दासरूय-चितासमाउलो एवं खिज्जसि ? सेट्ठिणा भरिणयं-- 'पिए! पियं पयंपसु । न एस सुदरो समुल्लावो । का तम्मि मच्छरो ?" तीए भरिणयं-"जइ एवं अहं मच्छरिणी जारिगया तो कीस मं पुच्छसि ?" सेट्टिणा भरिणयं-"संपयं मए वि याणियं जहा तुमं मूलं सयलाणत्थारण । प्रमो पर न पुच्छामि ।"
वोलीणो बीमो विं वासरो। तइय दियहे कुद्धो पुच्छइ परियणं"साहह, नो भे मारीहामि ।"तो एगा थेरदासी चितेइ-'कि ममवजीविएणं । एसा जीवउ वराई ।' साहिऊण तीए वुत्तत्तं भरिणो सेट्टि-'एत्थोरगे चिट्टइ।' गमो तत्थ संभंतो। न पेच्छइ कुचियं ।
तो भग्गाणि कहकहवि कबाडाणि । तहाविहावत्थं दठ्ठण बालं बाहाविल-लोयणेण खलंतक्खरं जंपियं सेट्टिणा-"पुत्ति, चंदरण-सीयला! तुमं कहं एरिसं दसंतरं पाविया ? अहवा नत्थि अविसनो दुज्जण-जण-विलसियस्स।"
तो असणं पमग्गियो। तं पुणं अणागयमेव अोसरियं मूलाए। इनो तो गवेसयंतेण दिठ्ठा सुप्पकोणे कुम्मासे ते तहेव तीए समप्पिऊरण नियल-भंजण-निमित्तं गो अप्परणा लोहार-धरं। सा वि एलुगं विक्खंभइत्ता
प्राकृत गद्य-सोपान
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org