________________
कराविऊरण जिमि उवविठ्ठो । तस्स घर-सामिणी परिवेसइ । तो तीए लहु पुत्तो अईव रोयइ। तो रोस-पसर-वसंगयाए सो बालो जलगम्मि खिविप्रो। सो वरो भोयणं कुरणंत्तो उट्ठिउलग्गो । सा भरण इ- 'अबच्च-रूवाणि कस्स वि अप्पियाणि न हुति, जेसिं कए पिउणो प्रणेम-देवया-पूजा-दारण-मंतजावाइं किं किं न कुणंति । तुमं सुहेण भोयणं करेहि । पच्छा एयं पुत्तं जीवइस्सामि ।
__ तमो सो वि भोयणं काऊण सिग्घं उठ्ठियो जाव ताव तीए निय घरमज्झाओ अमयरस-कुप्पियं आरिणऊण जलणम्मि छ डुक्खेवो को । बालो हसंतो निग्गयो । जगणीए उच्छंगे णीयो ।
तो सो वरो झायइ- 'अहो, अच्छरियं जं एवंविह जलण-जलियो वि जीवायइ । जइ एसो अमयरसो मह हवइ ता अहमवि तं कन्न जीवावेमि ।' एवं चिंतिऊरण धुत्तत्तणेण कूडवेसं काऊरण रयणीए तत्थेव ठियो । अवसरं लहिऊण तं अमयकूवयं गिहिकरण हत्थिणाउरे प्रागो।
तेण पुण तीए जणणाइ-समक्खं चियामझे अमयरसो मुक्को । सा सुमई कन्ना सालंकारा जीवंती उट्ठिया। तो तीए समं एगो वरो वि जीवाविमो।
कम्मवसमो पुणो चउरो वि वरा एगो मिलिया। कन्नापारिक गहणत्थं विवायं कुणंता बालचंदरायमंदिरे गया। चऊहि वि कहियं राइणों निय-निय सरूवं । राइणा मंतिणो भणिया जहा- 'एयारणं विवायं भंजिऊर एगो वरो पमाणी कायव्यो ।
मंतिणो वि सम्वे परोप्परं वियारं करेंति, न पुरण केरणावि विवा भंजइ । तया एगेण मंतिणा भरिणयं- 'जइ मन्नह ता विवायं भंजेमि ।'
तेहिं जंपियं- 'जो रायहंसो व्व गुणदोसपरिक्खं काऊण पक्खवार्य रहिरो विवायं भंजइ तस्स वयण को न मन्नइ ?'
प्राकृत गद्य-सोपा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org