________________
तत्तो सो तस्स कए खण्इ खाणीयो गठाणेसु। तह वि न पत्तो स मणी विविहेहि उवायकरणेहिं ॥३॥ केण वि भरिणग्रं वच्चसु वहणे चडिऊण रयणदीवंमि । तत्थत्थि आसपूरी देवी तुह वंछियं दाही ।।४।। सो तत्थ रयणदीवे संपत्तो इक्कवीस-खवणेहिं । आराहइ तं देविं संतुट्ठा सा इमं भणइ ।।५।। भो भद्द केण कज्जेण अज्ज आराहिला तए अहयं । सो भरणइ देवि चितामणिकए उज्जमो एसो ।।६।। दत्तं चितारयणं तो तीए तस्स रयणवणिअस्स । सो निअगिहगमणत्थं संतुट्ठो वाहणे चडियो ।।७।। पोअपएसनिविट्ठो वरिणो जा जलहिमज्झमायायो। ताव य पुवदिसाए समुग्गो पुण्णिमाचन्दो ।।८।। तं चंदं दट्ठ रणं नियचित्ते चिंतए स वाणियो। चिंतामणिस्स तेअं अहिअं अहवा मयंकस्स ॥६॥ इअ चितिऊण चितारयणं निअकरतले गहेऊणं । नियदिट्ठीइ निरक्खइ पुणो पुणो रयणमिदु य ॥१०॥ इअ अवलोअंतस्स य तस्स अभग्गेण करतलपएसा । अइसुकुमालमुरालं रयणं रयणायरे पडिग्रं ।।११।। जलनिहिमज्झे पडिप्रो बहु बहु सोहंतएण तेणावि । किं कह वि लब्भइ मणी सिरोमणी सयलरयणाणं ।।१२।। तह मण अत्तं बहुविहभवभमणसएहि कहकह वि लद्ध। खणमित्तेणं हारइ पमायभरपरवसा जीवो ॥१३।।
000
शाकृत काव्य-मंजरो
६१
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
