________________
तओ भणियं नाइलेणं जहा मा वच्छ ! तुम एतेणं परिओसमुवयासु, जहा अहयं आसवारेणं परिमुसिओ | अकाम-निज्जराए वि किंचि कम्मक्खयं भवइ, किं पण जं बाल-तवेणं ? ता एते बाल-तवस्सिणो दट्ठव्वे जओ णं किं किंचि उस्सुत्तमग्गयारित्तमेएसिं पइसे ।
___ अन्नं च-वच्छ सुमइ ! नत्थि ममं इमाणोवरिं को वि सुहुमो वि मनसावि 3 पओसो जेणाहमेएसिं दोस-गहणं करेमि, किं तु मए भगवओ तित्थयरस्स सगासे एरिसमवधारियं, जहा कुसीले अदहव्वे । ताहे भणियं सुमइणा जहा जारिसो तुमं निबुद्धीओ तारिसो सो वि तित्थयरो जेण तुज्झमेयं वायरियं ति । तओ एवं भणमाणस्स सहत्थेणं झंपियं मह-कहरं समइस्स नाइलेणं भणिओ य । जहा- मा जग्गेक्कगुरुणो तित्थयरस्सासायणं कुणसु, मए पुण भणसु जहिच्छियं नाहं ते किंचि पडिभणामि ।
तओ भणियं सुमइणा जहा जइ एते वि साहुणो कुसीला ता एत्थं जगे न कोई सुसीलो अत्थि। तओ भणियं नाइलेणं। जहा-भद्दमुह सुमइ! एत्थं जयालंघणिज्ज वक्कस्स भगवओ वयणमायरेयव्वं जं च ऽत्थिक्कयाए न विसंवयेज्जा, नो णं बालतवस्सीणं चेट्ठियं, जओ णं जिनचंदवयअज्झयणं-४, उद्देसो
णेणं नियमओ ताव कुसीले इमे दीसंति पव्वज्जाए गंधं पि नो दीसए एसिं, जेणं पेच्छ पेच्छ ? तावेयस्स साहुणो, बिइज्जियं मुहनंतगं दीसइ, ता एस ताव अहिग-परिग्गह-दोसेणं कुसीलो ।
न एयं साहणं भगवयाऽऽऽहें जमहिय-परिग्गह-विधारणं कीरे ता. वच्छ हीन-सत्तोऽहन्नो एसेवं मनसाज्झवसे जहा जइ ममेयं मुहनंतगं विप्पनस्सिहिइ ता बीयं कत्थ कह पावेज्जा ? न एवं चिंतेइ मूढो जहा अहिगाऽनुवओगोवही-धारणेणं मज्झं परिग्गह-वयस्स भंग होही। अहवा किं संजमेऽभिरओ एस मुहनंतगाइसंजमोवओग धम्मोवगरणेणं वीसीएज्जा ? नियमओ न विसीए | नवरमत्ताणयं हीनसत्तोऽहमिइ पायडे उम्मग्गायरणं च पयंसेइ पवयणं च मइलेइ त्ति ।
एसो उ न पेच्छसि ? सामन्नचत्तो एएणं कल्लं तीए विनियंणाइ-इत्थीए अंगयटिं निज्झाइऊण जं नालोइयं न पडिक्कंतं तं किं तए न विण्णायं ? एस 3 न पेच्छसि ? परूढ-विप्फोडगविम्हियाणणो एतेणं संपयं चेव लोयट्ठाए सहत्थेणमदिन्न-छार-गहणं कयं | तए वि दिद्वमेयं ति । एसो उ न पेच्छसि ? संघडिय कल्लो एएणं, अनुग्गए सूरिए उढेह ! वच्चामो, उग्गयं सूरियं ति तया विहसियमिणं । एसो उ न पेच्छसीमेसि जिट्ठ-सेहो । एसो अज्ज रयणीए अनोवउत्तो पसुत्तो विज्जुक्काए फुसिओ । न एतेणं कप्प-गहणं कयं । तहा पभाए हरिय-तणं वासा-कप्पंचलेणं संघट्टियं । तहा बाहिरोदगस्स परिभोगं कयं | बीयकायस्सोवरेणं परिसक्किओ अविहिए एस खार-थंडिलाओ संकमिओ | तहा-पह पडिवण्णेण साहुणो कम-सयाइक्कमे इरियं पडिक्कमियव्वं ।
तहाचरेयव्वं तहा चिटेयव्वं तहा भासेयव्वं तहा सएयव्वं जहा छक्कायमइगयाणं जीवाणं सुहम-बायर-पज्जत्तापज्जत्त-गमागम-सव्वजीवपाणभूय-सत्ताणं संघट्टण-परियावण-किलामण-उद्दवणं वा न भवेज्जा । ता एतेसिं एवइयाणं एयस्स एक्कमवी न एत्थं दीसए | जं पुण मुहनंतगं पडिलेहमाणो अज्ज मए एस चोइओ । जहा एरिसं पडिलेहणं करे जे णं वाउक्कायं फडफडस्स संघट्टेज्जा । सारियं च पडिलेहणाए संतियं कारिय ति, जस्सेरिसं जयणं एरिसं सोवओगं हंकाहिसि संजमं, न संदेहं जस्सेरिसमाउत्तत्तणं तुज्जं ति । एत्थं च तए हं विनिवारिओ जहा णं मूगोवाहि न अम्हाणं साहूहिं समं किंचि भणेयव्वं कप्पे । ता किमेयं ते विसुमरियं ?
दीपरत्नसागर संशोधितः]
[60]
[३९-महानिसीह