________________
जगस्स अलंघणिज्जा तित्थयर-वाणी अन्नं च जाव एतेहिं समं गम्मइ ताव णं चिट्ठउ ताव दरिसणं आलावादी नियमा भवंति, ता किमम्हेहिं तित्थयर-वाणिं उल्लंघित्ताणं गंतव्वं ? एवं तमनुभाणिऊणं तं सुमतिं हत्थे गहाय निव्वडिओ नाइलो साहु-सत्थाओ ।
[६६३] निविट्ठो य चक्खुविसोहिए फासुग-भूपए से तओ भणियं सुमइणा जहा[६६४] गुरुणो माया- वित्तस्स जेट्ठ-भाया तहेव भइणीणं । जत्थुत्तरं न दिज्जइ हा देव ! भणामि किं तत्थ [६६५] आएसमवीमाणं पमाणपुव्वं तह त्ति नायव्वं । मंगलममंगलं वा वत्थ वियारो न कायव्वो ।। [६६६] नवरं एत्थ य मे दायव्वं अज्ज-मुत्तरमिमस्स । खर-फरुस-कक्कसाऽनिट्ठ दुट्ठ-निडुर सरेहिं तु ।। [६६७] अहवा कह उत्थल्लउ जीहा मे जेट्ठ-भाउणो पुरतो
अज्झयणं-४, उद्देसो
[६७३] त्ति चिंतिऊणं भणिउमाढत्तो :
? ।।
जस्सुच्छंगे विनियंसणोऽहं, रमिओऽसुइ विलित्तो ।।
[ ६६८ ] अहवा कीस न लज्जइ एस सयं चेव एव पभणंतो ।
जदं नु कुसीले एते दिट्ठीए वी न दट्ठव्वे ।।
[६६९] साहुणो? त्ति जाव न एवइयं वायरे ताव णं इंगियागार - कुसलेणं मुणियं नाइलेणंजहा णं अलिय-कसाइओ एस मनगं सुमती, ता किमहं पडिभणामि ? त्ति चिंतिउं समाढत्तो । [६७०] कज्जेण विना अकंडे एस पकुविओ हु तव संचिट्ठे । संपइ अणुणिज्जंतो न याणिणो किं च मन्ने || बहु [६७१] ता किं अणुणेमिमिणं उयाहु बोलउ खणद्धतालं वा । जेणुवसमिय-कसाओ पडिवज्जइ तं तहा सव्वं ।।
[६७२] अहवा पत्थावमिणं एयस्स वि संसयं अवहरेमि एस न याणइ भद्दं जाव विसेसं नऽपरिकहियं ।।
[६७४] नो देमि तुब्भ दोसं न यावि कालस्स दे दोसमहं । जं हिय-बुद्धीए सहोयरा वि भणिया पकुप्पंति ।।
[६७५] जीवाणं चिय एत्थं दोसं कम्मट्ठ-जाल - कसियाणं ।
जे चउगइ-निप्फिडणं हिओवएसं न बुज्झति ॥
[६७६] घन-राग-दोस-कुग्गाह मोह - मिच्छत्त - खवलिय-मणाणं । भाइ विसं कालउड हिओवएसामय पइण्णं ति ।।
? |
? I
[६७७] एवमायण्णिऊण तओ भणियं सुमइणा । जहा तुमं चेव सत्थवादी भई नवरं न जुत्तमेयं जं साहूणं अवण्णवायं भासिज्जइ । अन्ने तु किं न पेच्छसि तुमं एएसि महानुभागाणं चेट्ठियं? छट्ठ-ट्ठम-दसम दुवालस-मास-खमणाईहिं आहारग्गहणं गिम्हायावणट्ठाए वीरासन - उक्कुड्डयासणनाणाभिग्गह-धारणेणं च कट्ठ-तवोणुचरणेणं च पसुक्खं मंस-सोणियं ति ? महाउवासगो सि तुमं, महाभासा-समिती विझ्या तए जेणेरिस-गुणोवउत्ताणं पि महानुभागाणं साहूणं कुसीले त्ति नामं संकप्पियंति । [दीपरत्नसागर संशोधितः ]
[59]
[३९-महानिसीहं]