________________
सतं - ५, वग्गो, सत्तंसत्तं-, उद्देसो-६
तहा नेयव्वं ।
चउत्थो आलावगो- धणे य से उवणीए सिया जहा पढमो आलावगो भंडे य से अणुवणीए सिया तहा नेयव्वो । पढम चउत्थाणं एक्को गमो | बितिय ततियाणं एक्को गमो ।
अगणिकाए णं भंते! अहुणोज्जलिते समाणे महाकम्मतराए चेव महाकिरियतराए चेव, महासवतराए चेव, महावेदणतराए चेव भवति । अहे णं समए समए वोक्कसिज्जमाणे वोक्कसिज्जमाणे वोच्छिज्जमाणे चरिमकालसमयंसि इंगालभूते मुम्मुरभूते छारियभूते, तओ पच्छा अप्पकम्मतराए चेव, अप्पकिरियतराए चेव, अप्पासवतराए चेव, अप्पवेदणतराए चेव भवति ? हंता, गोयमा! अगणिकाए णं अणुज्जलिते समाणे तं चेव ।
[२४६]पुरिसे णं भंते! धणुं परामुसति, धणुं परामुसित्ता उसुं परामुसति, उसुं परामुसित्ता ठाणं ठाति, ठाणं ठिच्चा आयतकण्णाययं उसुं करेति, आययकण्णाययं उसुं करेत्ता उड्ढं वेहासं उसुं उव्विहति, २ ततो णं से उसुं उड्ढं वेहासं उव्विहिए समाणे जाई तत्थ पाणाइं भूयाइं जीवाई सत्ताइं अभिहणति वत्तेत लेस्सेति संघाएत संघट्टेति परितावेति किलामेति, ठाणाओ ठाणं संकामेति, जीवितातो ववरोवेति, तए णं भंते! से पुरिसे कतिकिरिए ? गोयमा ! जावं च णं से पुरिसे धणुं परामुसति जाव उव्विहति तावं च णं से पुरिसेकाइया जाव पाणातिवातकिरियाए, पंचहिं किरियाहिं पुट्ठे।
जेसिं पि य णं जीवाणं सरीरेहिंतो धणू निव्वत्तिए ते वि य णं जीवा काइयाए जाव पंचहिं किरियाहिं पुट्ठे ।
एवं धणुपुट्ठे पंचहिं किरियाहिं। जीवा पंचहिं । ण्हारू पंचहिं । उसू पंचहिं। सरे पत्तणे फले
हारू पंचहिं ।
[२४७]अहे णं से उसू अप्पणो गरुयत्ताए भारियताए गुरुसंभारियत्ताए अहे वीससाए पच्चोवयमाणे जाइं तत्थ पाणाइं जाव जीवितातो ववरोवेति, तावं च णं से पुरिसे कतिकिरिए ? गोयमा ! जावं च णं से उसू अप्पणो गरुययाए जाव ववरोवेति तावं च णं से पुरिसे काइयाए जाव चउहिं किरियाहिं पुट्ठे। जेसिं पि य णं जीवाणं सरीरेहिं धणू निव्वत्तिए ते वि जीवा चउहिं करियाहिं। धणुपुट्ठे चउहिं। जीवा चउहिं । ण्हारू चउहिं । उसू पंचहिं। सरे, पत्तणे, फले, हारू पंचहिं । जे वि य से जीवा अहे पच्चोवयमाणस्स उवग्गहे चिट्ठेति ते वि य णं जीवा काइयाए जाव पंचहिं किरियाहिं पुट्ठा । [ २४८ ]अन्नउत्थिया णं भंते! एवमाइक्खंति जाव परूवेंति से जहानामए जुवतिं जुवाणे हत्थेणं हत्थे गेण्हेज्जा, चक्कस्स वा नाभी अरगाउत्ता सिया एवामेव जाव चत्तारि पंच जोयणसताइं बहुसमाइण्णे मणुयलोए मणुस्सेहिं । से कहमेतं भंते! एवं? गोतमा ! जं णं ते अन्नउत्थिया जाव मणुस्सेहिं, जे ते एवमाहंसु मिच्छा । अहं पुण गोयमा ! एवमाइक्खामि जाव एवामेव चत्तारि पंच जोयणसताई बहुसमाइण्णे निरयलोए नेरइएहिं ।
[२४९]नेरइया णं भंते! किं एगत्तं पभू विउव्वित्तए ? पुहत्तं पभू विकुव्वित्तए ? जहा जीवाभिग आलावगो तहा नेयव्वो जाव दुरहियासं ।
[२५०] आहाकम्मं णं अणवज्जेत्ति मणं पहारेत्ता भवति, से णं तस्स अणालोइयपडिक्कंते कालं करेति नत्थि तस्स आराहणा ।
से णं तस्स ठाणस्स आलोइयपडिक्कंते कालं करेति अत्थि तस्स आराहणा । [दीपरत्नसागर संशोधितः ]
[91]
ठाणस्स
[५-भगवई