________________
सतं-३, वग्गो - ,सत्तंसत्तं- , उद्देसो-१
तं जाव अहं हिरण्णेणं वड्ढामि, जाव अतीव २ अभिवड्ढामि, जावं च णं मे मित्त-नातिनियग-संबंधिपरियणो आढाति परियाणइ सक्कारेइ सम्माणेइ कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं विणएणं पज्जुवासइ तावता मे सेयं कल्लं पाउप्पभाताए रयणीए जाव जलंते सयमेव दारुमयं पडिग्गहयं करेत्ता विठलं असण-पाणखातिम-सातिमं उवक्खडावेत्ता मित्त-नाति-नियग-संबंधिपरियणं आमंतेता तं मित्त-नाइनियग-संबंधिपरियणं विउलेणं असण-पाण-खातिम-सातिमेणं वत्थगंध-मल्ला-ऽलंकारेण य सक्कारेता सम्माणेत्ता तस्सेव मित्त-नाइ-नियग-संबंधिपरियणस्स पुरतो जेट्ठ पुतं कुटुंबे ठावेत्ता तं मित्त-नाति-णियगसंबंधिपरियणं जेट्ठपुतं च आपुच्छित्ता सयमेव दारुमयं पडिग्गहं गहाय मुंडे भविता पाणामाए पव्वज्जाए पव्वइत्तए। पव्वइते वि य णं समाणे इमं एयारूवं अभिग्गहं अभिगिहिस्सामि
कप्पड़ मे जावज्जीवाए छठंछठेणं अणिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं उड्ढे बाहाओ पगिज्झिय पगिज्झिय सूराभिमुहस्स आतावणभूमीए आयावेमाणस्स विहरित्तए, छट्ठस्स वि य णं पारणयंसि आयावणभूमीतो पच्चोरुभित्ता सयमेव दारुमयं पडिग्गहयं गहाय तामलित्तीए नगरीए उच्च-नीय-मज्झिमाई कुलाई घरसमुदाणस्स भिक्खायरियाए अडिता सुद्धोदणं पडिग्गाहेता, तं तिसत्तखुतो उदएणं पक्खालेत्ता, तओ पच्छा आहारं आहारित्तए'त्ति कटु" एवं संपेहेइ, २ कल्लं पाउप्पभायाए जाव जलंते सयमेव दारुमयं पडिग्गहयं करेइ, २ विठलं असण-पाण-खाइम-साइमं उवक्खडावेइ, २ तओ पच्छा पहाए कयबलिकम्मे कयकोठयमंगलपायच्छिते सुद्धप्पावेसाई मंगल्लाइं वत्थाई पवर परिहिए अप्पमहग्घाऽऽभरणालंकियसरीरे भोयणवेलाए भोयणमंडवंसि सुहासणवरगते। तए णं मित्त-नाइ-नियग-संबंधिपरिजणेणं सद्धिं तं विठलं असण-पाण-खातिमसाइमं आसादेमाणे वीसादेमाणे परिभाएमाणे परिभुजेमाणे विहरइ।
जिमियभुत्तुत्तरागए वि य णं समाणे आयंते चोक्खे परमसुइभए तं मित्त जाव परियणं विठलेणं असणपाण० ४ पुप्फ-वत्थ-गंध-मल्लाऽलंकारेण य सक्कारेइ, २ तस्सेव मित्त-नाइ जाव परियणस्स पुरओ जेठं पुतं कुटुंबे ठावेइ, २ ता तं मित्त-नाइ-णियग-संबंधिपरिजणं जेठ्ठपुत्तं च आपुच्छइ, २ मुंडे भवित्ता पाणामाए पव्वज्जाए पव्वइए। पव्वइए वि य णं समाणे इमं एयारूवं अभिग्गहं अभिगिण्हइ'कप्पड़ मे जावज्जीवाए छठंछठेणं जाव आहारित्तए'त्ति कटु इमं एयारूवं अभिग्गहं अभिगिण्हइ, २ ता जावज्जीवाए छठंछठेणं अनिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं उड्ढं बाहाओ पगिज्झिय २ सूराभिमुहे आतावणभूमीए आतावेमाणे विहरइ। छट्ठस्स वि य णं पारणयंसि आतावणभूमीओ पच्चोरुभइ, २ सयमेव दारुमयं पडिग्गहं गहाय तामलित्तीए नगरीए उच्च-नीय-मज्झिमाई कुलाई घरसमुदाणस्स भिक्खायरियाए अडइ, २ सुद्धोयणं पडिग्गाहेइ,२ तिसत्तखुत्तो उदएणं पक्खालेइ, तओ पच्छा आहारं आहारे।।
से केणठेणं भंते! एवं वुच्चइ-पाणामा पव्वज्जा? गोयमा! पाणामाए णं पव्वज्जाए पव्वइए समाणे जं जत्थ पासइ इंदं वा खंदं वा रुदं वा सिवं वा वेसमणं वा अज्जं वा कोट्टकिरियं वा राजं वा जाव सत्थवाहं वा कागं वा साणं वा पाणं वा उच्चं पासइ उच्चं पणामं करेति, नीयं पासइ नीयं पणाम करेइ, जं जहा पासति तस्स तहा पणामं करेइ। से तेणढेणं जाव पव्वज्जा।
तए णं से तामली मोरियपुत्ते तेणं ओरालेणं विपुलेणं पयत्तेणं पग्गहिएणं बालतवोकम्मेणं सुक्के लुक्खे जाव धमणिसंतते जाए यावि होत्था।
तए णं तस्स तामलिस्स बालतवस्सिस्स अन्नया कयाइ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि अणिच्चजागरियं जागरमाणस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए जाव समुप्पज्जित्था- एवं खलु अहं इमेणं
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[56]
[५-भगवई]