________________
१२४ श्रीहरिलप्रसूरिकृतान्यष्टकानि । जाणनार एवा साधुने, उत्तम न्यायपूर्वक विजय मलवो उर्लन बे; अने कदाच प्रमादना रहीतपणाथी, बलादिकने नाश करीने ते साधु विजय मेलवे, तोपण तेमांदोष आवे बे; ते कहे जे. एवी रीते वादीने हराव्याथी, ते वादीने सुवर्णादिकनो श्रतो लाल, तथा कीर्ति मली शकतां नथी; पण उलटो तेने तेथी शोक अने ष उपजे जे केमके तेवो वादी वादमां जो हारी जाय, तो तेने राजादिकपासेथी कंई मली शकतुं नथी अने मट्युं होय, ते पण राजाआदिक पाई ले ले माटे एवी रीते तेमां अंतरायादिक दोष बे; ते दोष केवो के ? तो के, परलोकने घात करनारो ने.
हवे धर्मवादनुं स्वरूप निरूपण करवा माटे कहे जे. परलोकप्रधानेन, मध्यस्थेन तु धीमता ॥ स्वशास्त्रज्ञाततत्वेन, धर्मवाद उदाहृतः॥६॥
अर्थ- परलोक ने प्रधान जेने, तथा मध्यस्थ, बुद्धिवान, अने पोताना शास्त्रोनुं जाणेलुं , तत्व जेणे, एवा माणसनी साथे जे वाद करवो, तेने “धर्मवाद" कहेलो .
टीकानो नावार्थ- परलोक चे प्रधान जेने, एवा माणसनी साथे जे वाद करवो,ते "धर्मवाद" कहेवाय; केमके, तेवो माणस परलोकना जयथी असमंजसनो बोलनार के करनार थतो नथी, वली "मध्यस्थ" कहेतांजेने पोताना धर्मनो अत्यंत राग नश्री,तम परधर्मपर पेष नथी, तेवानी साथे करेलो वाद धर्मवाद कहेवाय; केमके, तेवा माणसोने सुखेथी समजावी शकाय के कारण के, ते गुणदोषने जाणनारो होय जे. वली जेणे पोताना धर्मशास्त्रोनुं तत्व जाणेलु , एवा माणसनी साथे करलो वाद "धर्मवाद" कहेवाय; केम के, तेवो माणस पोताना दूषित अथवा अदूषित धर्मने जाणी शके बे. माटे एवी रीतना प्रतिवादी साथे जे वाद करवो, तेने " धर्मवाद" कह्यो .
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org