________________
द्वादशमाष्टक.
१२५
एवीरीतना वादथी उत्तम फल मले बे, माटे ते "धर्मवाद" कहेवाय बे, ते फलने माटे हवे कड़े बे.
विजयेऽस्य फलं धर्म, प्रतिपत्त्याद्यनिंदितम् ॥ श्रात्मनो मोहनाशश्च नियमात्तत्पराजयात् ॥ ॥
अर्थ वा धर्मवाद करनारने जितवाथी तेने ( प्रतिवादीने ) धर्मनी प्राप्ति आदिक उत्तम फल मले बे; अनेकदाच तेमां साधुनो पराजय थाय, तो निश्रयें करी ने तेना ( साधुना ) - त्मानी मूढतानो नाश थाय.
टीकानो जावार्थ- परलोक बे प्रधान जेने, इत्यादि विशेषणवाला वादीनी, साधु साथेना विवादमां जो हार थाय, तो तेने ( ते वादीने ) जिनेश्वरे कहेला श्रुतचारित्ररूप धर्मनी प्राप्तिरूप उत्तम फल प्राप्त थाय. छाने कदाच तेवा वादीथी जो साधुनो पोतानो पराजय थाय, तो तेना ( साधुना ) तत्वादिकोने विषे तत्वादिकना अध्यवसायरूप अज्ञाननी निश्चयें करीने हानि थाय.
त्यारे हवे शुं धर्मवादज करवो ? ने बीजा बन्ने वादो न करवा ? एवी आशंकामां जे करवानुं बे, तेनो उपदेश देता थ काकडे वे.
देशाद्यपेक्षया चेह, विज्ञाय गुरुलाघवम् ॥ तीर्थकृद्ातमालोच्य वादः कार्यो विपश्चिता छ अर्थ- देशादिकनी अपेक्षायें करीने, गुरुता तथा लघुताने जाणीने, श्री वीरप्रनुना दृष्टांतने विचारिने यहीं पंडित माणसे वाद करवो.
टीकानो जावार्थ- देश, एटले गाम, नगर, जनपदादिक, तथा आदि शब्दथी काल, राजा, सभासद, तथा प्रतिवादी दिकन पेक्षा वाद करवो; अर्थात् देश एटले ज्यां कुती -
-
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org