________________
सूक्तमुक्तावली धर्मवर्ग सीपुर नगरमां नंदराजा वर्षों वर्ष दक्षणा आपे बे ते लेवा माटे गयो हतो, पण ते राजा अंतेउर गयो ने तेथी हुँ पाडगे महारे घेर जाउं बुं. था वात सांजली चाणाक्य पाडलीपुरमा श्राव्यो अने नंदराजानुं सिंहासन खाली देखी ते उपर चढी बेगे. ते वखते नंदराजानी दासीए श्रावीने तेने कयु के, ए सिंहासन मुकीने बीजे सिंहासने बेसो. चाणाक्ये कयु के, बतावो. दासीए तेनी पासे बीजुं सिंहासन हतुं ते बताव्युं, एटले चाणाक्ये तेना उपर पोतार्नु कममल मुक्यु. दासीए त्रीजु सिंहासन बताव्यु, चाणाक्ये ते उपर पवित्री मुकी. ए. टले चोथु बताव्यु, ते उपर दंड मुक्यो. एम जे जे सिंहासन देखाड्यां ते ते चाणाक्यने कबज करतो देखी दासीने क्रोध चढ्यो तेथी तेणीए तेने उगमी मुक्यो. उठतां थकां ते बोल्यो जे, हुँ चाणाक्य तो त्यारेज खरो-के ज्यारे तहारा नंदराजानुं राज्य ले! दासीए का जे, जा रे जा चरडा ! तुज सरिखा तो श्रहीश्रा घणाए जरडा आवे जे.
त्यारपडी पूर्वे साधुए कयु हतुं जे, चाणाक्य राज्यनो कारनारी थशे. ए वचन मनमा धारी त्यांथी ते (चाणाक्य) कोई राज्य करवाने योग पुरुषने खोली काढवा माटे चाली नीकल्यो. मयुरपाल नामे राजाना गाममां श्रावीने तापसनो वेष धारण करी ते नीदा मागवा लाग्यो. मयुरपाल राजानी राणीने गर्जना प्रजावधी सोल कला संपूर्ण चंद्र पीवानो मो. हलो उत्पन्न थयो हतो, परंतु ते कोई रीते पूर्ण करी नहीं शकवाथी राणी दीवसे दीवसे मुबली थती हती. राजाए उबली थवानुं कारण राणीने पुरवाथी तेणीए मोहला संबंधी जे खरी हकीकत हती ते जणावी अने विशेष कयु के, ए डोहलो पुराय तो हुँ जीवं. ते सांजली मयूरपाल विचारना वमलमां
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
