________________
नाषान्तर सहित.
३० न थाय ? थायज. कां जे- (गाथा) अटमटसीखीजजा॥ श्रटमटन निरर्थकं ॥ अटमटं प्रसादेन ॥ जीवीयं जव रीखीयं ॥ अर्थ- “ कांई काई पण शिखवू, ते ते वस्तु सीखी निरर्थक (नकामी) न थाय, फांगटियाना प्रसादथकी, ए जवरुषी जीवता रह्या" ॥ ते माटे हे महानुनाव! एवां फांगटियाथी तमे उगर्या अने परने पण उपकार थयो तो विशेष नणवाथी आत्माने घणोज गुण निपजे एमां यत्किंचित् शक नथी. साधु शिष्ये (जवरुषीये) कह्यु के, आपनु वचन प्रमाण दे साहेब ! त्यारपडी जवराजरुषी चारित्र पाली, आयु दय थये कालधर्म पामी वैमानवासीपणुं(देवलोक)पाम्या आजवरुषीनी कथा उपरथी ए सार ग्रहण करवानो डे के, फांगटियां, के जेमां तत्त्वज्ञान समायतुं नथी तेवां काम श्राव्यां, तो जे प्राणीने विशेष ज्ञान होय तेनी खुबीनी वातज शी करवी? ते तो आनवने विषे पण सुखी अने परनवने विषे पण सुखी जाणवो. ॥ ज्ञानना एक चरणथी यता लान उपर चिलातीपुत्रनो दृष्टांत ॥
चिलातीपुत्र पाबले नवे एक ब्राह्मणनो विद्वान, महा अहंकारी अने जातिमदवालो पुत्र हतो. तेणे एवी प्रतिज्ञा लीधी हती के वाद करवामांजे कोई मने जीते तेनो हुँ चेलो थालं. केटलेक काले कोश्क साधुना चेलाए तेने वादमा हराव्यो तेथी तेणे तेमनी पासे दीक्षा लीधी. ते जातिनो ब्राह्मण होवाने लीधे तेनाथी मल परिसह सहेवाय नहीं एटले उगंडा करे, मनमां विचार करे के आ धर्मने विषे नाहावु नही, धोवू पण नहीं. ए शुं? एम करतां चारित्र पाली अंते पापप्रमुख आलोई काल करी देवता थयो. देवपणुं जोगवी त्यांथी चवीने कांईक पाबला जवर्नु उगंगपणानुं कर्म बाकी रह्यु हतुं तेथी राजगृह नगरे धनावह शेठना घरमां चिलाती नामे दासी रहेती हती तेनी कुखे पुत्रपणे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org