________________
सूक्तमुक्तावली कामवर्ग
॥ गंगाना सुपुत्र गांगेय कुमारनो प्रबंध ॥ शांतनुराजानी गंगा नामे स्त्रीनो गांगेयकुमार नामनो पुत्र हतो. एक वखत शांतनुराजा वनक्रीमा करवाने गंगानदीने कांठे श्राव्या. त्यां एक माबीनुं वाहाण हतुं तेमां एक वमा माठीनी रत्नवती नामे पुत्री हती. तेने राजाए दीठी तेना रुप उपर ते मोह पाम्यो. पठी घेर श्रववाने पाठो फरी आगल चाले बे तथापि मन त्यां वलगी रह्युं हतुं. जेम तेम पराणे घरे
.
वीने राजा मंत्री ने बोलावी कयुं जे- गंगा कांठे रहेला वाहावाला माहीनी कन्यानुं मागु करो. मंत्रीए माबी पासे जई तेनी कन्या मागी. माठीए कयुं जे ए कन्या श्रपुं तो खरो ! पण गंगानो पुत्र बलवान बे माटे महारी पुत्री दुखणी थाय. जो ए राजा महारी पुत्रीना पुत्रने राज्य आपवा कबुल याय तो हुं ए कन्या श्रापुं नहिंतर न देजं. ते वात मंत्रीए राजाने कही राजा ते सांजली खेद पाम्यो जे, गंगापुत्रने ए वात केम थाय ? एम मनमां उदासी पाम्यो. गांगेये राजाने उदासी चहेरे बेठेला जोया तेथी पुब्धुं जे, हे पिताजी ! श्रज उद्वेग चित्त केम हो ? पिताए सर्व बात कही. ते सांगली गांगेय बोल्या जे, हे तात! एमां शुं डुक्कर बे. ए राज्य एना पुत्रने थापजो. महारे तो राज्यनो खप नथी. पुत्रे या प्रमाणे कयुं, परंतु पिताने प्रतित न यावी. तेवारे गांगेय कुमारे पिताने प्रतित उपजाववाने सारु. पोताने दाथे लिंग बेयुं. सर्व लोक श्रा बनाव जोई आश्चर्य चकित था. पबी माबीए शांतनु राजाने कन्या दीधी, तेने बे पुत्र था. तेमने राज्य याप्युं. ते जगत्मां जसवाद पाम्या. श्रवा श्राज्ञांकित सुविनित सुपुत्र पूर्ण जाग्योदयेज प्राप्त या बेने एवाज पिताना मननी धारणा परिपूर्ण करनार जगतने विषे खरेखरा सुपुत्र कहेवाय बे. २२
२०६
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
