________________
शए
सूक्तमुक्तावलीकामवर्ग पुत्र ! तुजने ए वधु वरवी न घटे. ए चारित्र चिंतामणी रत्न समान ले. माटे हे पुत्र! तुजने हुं शुं कहुँ ? ते सांजली पुत्र बोल्यो जे-हे माता ! निरंतर परिसहनी फोज साथे वढवू, ए महाराथी न थाय ( बनी शके एवं नथी), अने तुं कहे तो आ शीबा पमी तेना उपर हुं अणसण करूं. माताए कह्यु जे- हे पुत्र ! ए वातनी महारे हा बे. पली अरहन्नके मातानी आज्ञा मस्तके चढावी एटले प्रमाण करीने धख धखती शीला उपर अणसण कयु. तेना प्रनावथी ते काल करी सुरपदवी पाम्या. माटे एवा पुत्रने पण धन्य अने माताने पण धन्य ! जुङ - पुत्र उपर वहालपण हतुं तेथी तेने पूर्गतिए जतां रोकीने सन्मार्गे चढावी सुखी कर्यो. १७
॥अथ पिता विषे ॥ जे बाल नावे सुतने रमाडे, विद्या नणावे सरसुं जमाडे ॥ ते तातनो प्रत्युपकार एदी, जे तेहनी नक्ति दिये वही ॥ २॥
जावार्थ:- जे पिता पुत्रने न्हानपणे रमाडे, केडे तेडे, उत्तम सार वस्तु खवरावे, वली विद्यानो अभ्यास करावे; ते तातनो प्रत्युपकार एटले पिताए करेला तेवा उपकारनो बदलो तो हृदयनेविषे तेनी नक्ति करवाने तत्पर थई रहे-पितानी नक्ति करे त्यारे तेनो गुण उसीगल थाय, अपितु न थायः ॥ १५ ॥
॥ मालिनी बंद ॥ निषध सगर राया जे हरीन चंज्ञ, तिम दशरथ राया जे प्रसन्ना मुनिश॥ मनक जनक जे ते पुत्रने मोठ जाख्या, स्वसुत दित करीने तेदना काज साया. ॥॥ नावार्थः- निषध राजाने, सगर चक्रवर्तिने, हरीनाने, चं
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org