________________
भाषान्तर सहित.
G
बांडे रखता हता. एम करतां केटलेक दीवसे दत्त मुनी ( पिता ) - ये काल कर्यो. ने साधवी ( माता ) नो खाएयो आहार तो कल्पे नही. तेथी रहन्नक मुनी दुखीया थया. वोहोरवानी वेला थर त्यारे बीजा साधुए पात्रां करीने रहन्नकने कयुं के वोहोरवा सारू चालो. अरहन्नक तेमनी साथे गया. बीजा साधु आगल चालता हता ते आगल (दूर) नीकली गया. अरहनक पढवाडे रही गया. तेमने तरुको लागवाथी माखपनी परे जंगल्या. एवामां मार्गनेविषे एक म्होटुं मंदिर श्राव्यं तेनी नीचे बांडे यावी उमा रह्या. ते वेलाये एक विरहणी स्त्री गोखमां बेठी हती. तेणी रूपे करी काम कंदर्प जेवा श्रा रहन्नक मुनीने जोई मोहित थ तेथी तेमने तेरुवा सारू दासी मोकली. तेनी साथे ते घरमा गया. एटले स्त्रीए कर्तुं के, आ कंचनवर्णि काया शा सारू बालो हो ? श्रहीं सुखरूप रहो. स्त्रीनुं कहेण मानीने ते त्यां रह्या. पण उग्यो श्राथम्यो न जाणे. अर्थात् घरमां ताडे बांडे रहे.
हवे पेला वोहोरवा गयेला जे साधु श्रगल नीकली गया हता ते वोहोरीने उपाश्रये श्राव्या. जया साधवीए तेमने पुत्र्यं जे महारो पुत्र क्यों ? साधुए कह्युं जे, महारे पढवाडे तो हतो, पपीते क्यां गयो तेनी मने खबर न रही. ए सांजली साधवी मातानी मागली चली गई. ए रहन्नक रहन्नक करती आखा नगरमा फरवा लागी. केटलाक लोको अने बालको कौतुक जेवुं देख तेनी पुंठे पडवा लाग्या. एम फरतां फरतां जे मंदिरमां अरदन्नक इतो तेना गोख तले घणा लोकना वृंदे परवरी थकी श्री. रहन्नके माताने दीठी. महारा वियोगे एम घेली थईने फरे वे एम जाणी तरत ते गोखथी उतरी माताने पगे लाग्यो. एटले मानुं मन पालुं ठेकाणे आयुं. माता बोली- हे
३७
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org