________________
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग
लेईने ते राजाने मढ्यो. राजाए तेनो सारो सत्कार करी उतरवाने माटे आवास प्रमुख आप्या. त्यां रही सुखरुप व्यापार करवा मांड्यो. तेने घेर घणा लोक माल लेवा माटे श्राववा लाग्या. तेमां पुन्यसार पण श्रावतो हतो. अणसारे तेने उलखवाथी पुरती तपास करी तेथी गुणसुंदर ( स्त्री )नी खात्री थई के तेने परणनार पति एज डे. पड़ी तेनी साथे प्रीति बांधी. एटले ते निरंतर श्राववा लाग्यो. दीवसे दीवसे गुणसुंदरनी ख्याती घणी थई. रत्नवतीये ए वात जाणी तेथी तेणीये पो. ताना पिताने कर्वा के, हुं गुणसुंदरने परणीश. अवरने नही परएं. पुत्रीनी प्रतिज्ञा सांजली तेनो पिता रत्नसार शेठ पोताना परिवार साथे गुणसुंदर पासे आव्या, अने पोतानी रत्नवती कन्यानुं तेनीसाथे पाणीग्रहण करवानी ईचा जणावी. गुणसुंदर विचारमा पमी गयो, पण ना कहेतां न पूरव्यु. त्यारे महारी वले ते एनी वले, एम विचारीने हा कही, रत्नवती साथे पाणीग्रहण कयु. पुन्यसारे ए वात जाणी कुलदेवी पासे जईने विनती करी कडं जे, देवतानां जे वचन ते पण खोटा पड्यां ! देवी कहे जे अमारां वचन खोटां न थाय ! पुन्यसारे कीg के, ए परस्त्री थई एटले महारे शा कामनी ? ए महारे खप नावे. देवी कहे-धणुं बोट्युं ते शा कामर्नु ? जा, ए में तुजने आपी. ए सांजली पुन्यसार देवी पासेथी उठीने पोताना कार्यमा खबडदार थयो, अर्थात् काम काजे वलग्यो. ते हमेशां गुणसुंदर पासे श्रावतो जतो तेथी, अने एक वीजाना स्वप्नाव मलता आववाथी, तेमने नखमांसनी परे प्रीति थई. एक वीजा वगर घमी पण चेन परतुं नहीं. परंतु पति पत्निपणानो पडदो खुसो थयो नहोतो. एकदा गुणसुंदरीए विचार्यु जे,-" निःसंदेह ए महारो खामी , तेम उतां फुःख शा सारू जोगवq.? वली हुँ, जो मने
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
