________________
नाषान्तर सहित.
३०३ मने अत्यारे केम कही ? अमे शुं ते ( कालजें ) श्रमारी साथे साथे लेईने फरीये जीये ? अरे ! एतो अमे काम उपर मुकीये बीये ! जो पाला जईये तो लेई श्रावीये. वली जो ए लीधा विना जईशुं तो तहारी स्त्री मनाशे नहीं. माटे पाग कांग उपर चालो. काड उपरथी ते लेईने वगर विलंबे तहारी स्त्री पासे जई तेने मनावी तहारी राम नागी श्रापीश. मगर तरत पागे वलीने कांग उपर आव्यो. तेनी पीठ उपरथी कुदको मारी वांदरो काम उपर चढी बेठो. मगर तेना सामुं जोईने जलदी आववानो इसारो करवा लाग्यो, एटले वांदराए कडं के, तहारे महारे किआ दिवसनी असनाई (मित्राई ) ! तुं जलवासी अने हुँ थलवासी. तेम बतां वली में तहारी साथे स्नेह बांधी तने मीष्ट फल खवराव्यां, त्यारे तुं महारूं कालगँ खवराववा तैयार थयो. माटे चाल्यो जा. ए वखत वही गयो. तहारूं खलपणुं हवे कांई पण काम आवनार नथी. पनी मगर निरास थईने चाल्यो गयो. श्रा वातथी ए सार लेवानो डे के, मगर जेवा खल प्राणीनी सोबत न करवी, केमके कोश्क दीवस ए खत्ता खवरावे अने सुख टाले तथा कष्टमां नाखे. माटे तेवाथी दूर रहे. १७
॥थथ विश्वास विषे ॥ उपजाति बंद ॥ विश्वासिसाये न ले रमीजे, न वैरि विश्वास कदापि कीजे॥जो चित्त ए धीर गुणे धरीजे, तो लचिलीला जगमां वरीजे ॥ १७॥
नावार्थः-जे मनुष्य विश्वास राखतो होय तेनी साथे बल (कपट ) नी वात न करवी, अने वैरी एटले शत्रुनो कोई पण वखत विश्वास करवो नही, वली ए ( शत्रु) श्रावीने मित्रनी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
