________________
mm
नाषान्तर सहित. षनदेव जिनेश्वर नगवाननी सेवा करवाथी नमि अने विनमी. सर्व विद्यानी मोटाई पाम्या तेम पामीये. अत्रे या दृष्टांतने दृढ करवा माटे नमि अने विनमीनी कथा कहे:
॥ देवतत्व उपर नमि अने विनमिनो प्रबंध ॥ प्रथम तीर्थंकर श्रीश्रादीश्वरजीना नमि अने विनमि नामना बे पालक पुत्र हता. ज्यारे श्रीआदीश्वरजीए दीदा लेवाने समये पोताना सो पुत्रने पृथक् पृथक राज्य वहेंची श्राप्युं त्यारे आ बे लाई नमि अने विनमी परदेश गया हता. रुपनदेवजीए चारित्र ग्रहण कर्या पली केटलोक वखत वित्याबाद परदेश गयेला था बंने जाई घेर श्राव्या. प्रजुने घर आगल न जोवाथी तेमणे पुब्युं त्यारे लोकोना कहेवाथी तेमना जाणवामां श्राव्यु के, प्रजुए तो दीक्षा लीधी अने सघला पुत्रोने राज्य पण वहेंची थाप्यां. ते वखते आ बंने जाईए पुब्यु के, अमारूं राज्य किहां ? लोकोए कह्यु के, जगवंत तो हवे निःपरिग्रहीत थया थका पृथवितलने विषे विचरे में, अने सो पुत्रने राज्य वहेंची आप्यु ते वखते तमारो नाग जूदो पाडी आपेलो अमारा जाणवामा नथी. तेमज हवे तो प्रजुने “ न करेमी नकारवेमी" ने तेथी ते तो तमने श्रापशे नहीं, मादे तमे हवे तो म्होटा नाई नरत प्रत्ये जईने कहो, तेमनी पासे मांगो. या प्रमाणे लोकोए कह्यु त्यारे ते बंने लाई कहेवा लाग्या के, “ जाचं एटले मायुं तो पिताजी पासे, ते विना अवर पासे न मागवं, प्रजु आपशे तोज लेवु.” आम धारी ते बंने जाई प्रजुजी ज्यां विचरता हता त्यां तेमनी पासे गया. प्रजुने जोई विनयसहित तेमनी पासे राज्य माग्युं, परंतु प्रतु तो मौनपणे रहेला ने तेथी ते तो कांई पण बोल्या नहीं श्रने अन्यत्र विहार करी गया. नमि अने विनमि पण प्रजुनी साथेज गया. पडी प्रनु ज्या ज्यां विहार करे त्यां त्यां
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
