________________
२००
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग
॥ संपदाथी सुख पामनार उत्तम कुमारनी कथा ॥ वणारसी नगरीमा मकरध्वज राजानी शीलगुणे करी विराजमान लक्ष्मीवती राणीनो पुत्र दयालु, सत्यवादी, न्यायधमैने विषे कुशल, माह्यो, परस्त्रीविरत, संतोषी, देव गुरुत्नक्तिकारक, धर्मनो रागी, परउपकारी, बहोत्तेर कलानो पारगामी, विनई, ईत्यादि अनेक गुण संपन्न “ उत्तमकुमार " नामे हतो. एक वखत घरमां बेठा थका, परदेश जई जाग्यनुं पारखं जोवानो विचार करी ते चाली नीकट्यो. गाम, नगर, शहेर, पुर, पाटणादिना मंडाण जोतो जोतो ते चित्रकुट पर्वतने विषे गयो. त्यांना महसेनराजाना ताबामां मेवाड, मालवो, बाणुंलद मारवाम, सौराष्ट्र, कर्णाटक विगेरे घणो मुलक हतो. तेने पुत्र के पुत्री कांई नहोतुं. तेथी ते वैराग्यनी वासनामां लीन थई राज्यना वारस माटे चिंता करतो कोईक गुणवंत मलीआवे तो तेने पोताना पुत्र तरीके राखवा शोध करतो हतो. एकदा ते राजा नवा वबेरा उपर बेसीने नगर बाहार फरवा गयो हतो. ते वरानी मंदगति जोईने राजाए प्रधानप्रत्ये तेनुं कारण शुं ? एम पुज्यु. ते वखत त्यां पागल उत्तमकुमार श्रावेलो हतो तेणे ते प्रश्न सांजलीने कडं के, ए घोडे ( वळेरे ) नेसनुं दूध पीधुं तेथी एनो वेग मंद . केमके नेसतुं दूध वायडं डे तेणे करी ते दोडी शकतो नथी. एवं सांजली राजाये पुज्युं जे-वत्स ! तें ए केम जाएयु? उत्तमकुमारे तेना उत्तरमा जणाव्यु के-हुँ घोडानी परिदा (अश्वविद्या) जाणुं बुं. राजाये कडं-तहारूं कहे, साचं . ए घोमानीमा मरी गई हती तेथी एने नेसनुं दूध पायु बे. पडी राजाये पुब्युं के, तुं कोण ले ? उत्तमकुमारे यथायोग्यतायै जणाव्यु. राजाए आ कोईक राजपुत्र तो खरो ! एम विचारी कडं केः-तुं महारूं राज्य ग्रहण कर, केमके महारे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
