________________
भाषान्तर सहित.
२४२ अग्नि संस्कार कराव्यो. पनी वैराग्य पामी बलदेवे चारित्र ग्रहण कयु. वनमांदे तप करतां एक वखत पारणाने अर्थे गाममां श्राव्या. त्यां नगरनी स्त्री बलजनुं रूप देखी कूप उपर रही थकी घटने गमे पुत्रने गले गालो घालीने फांसवा लागी. एवं देखीने बलन मुनी "हवेथी नगरमां न पेस. वनमांज सुजतो थाहार लेई त्यां रहीश,” एवो नियम लेई वनमां गया. त्यां धर्मनो उपदेश करता हता तेथी घणां पशु धर्म पाम्या. तेमां एक मृगलो (हरण ) शुरू श्रावक, जाणे मुनीनो शिष्यज न होय ! तेम मुनीने आहारने अर्थे जोतो रहे . एक वखत एक रथकार ( सुथार ) काष्ट कापवा माटे वनमां श्राव्यो. तेने देखीने मृगलो मुनीने तेमी आव्यो. रथकारे मुनीने जावसहित शुद्ध आहार वडे पडीलाच्या. तेवारे मृगलो पण नावना नाववा लाग्यो जे, हुं माणस होत तो भावी रीते मुनीने दान देत. वली रथकार मनमां चिंतवतो हतो के, हुं धन्य बुं, के आज में आवा मुनीने पडीलान्या. साधु पण पोतानी नावनामां लीन ने. एवा अवसरनेविषे अमधी कापेली वृदनी माल त्रुटी पमी. तेथी मुनी, मृगलो अने रथकार, ए त्रणे मरण पामी पांचमे देवलोके देवपणे उपन्या. ए पण नावनुं कारण जाणवू. बलजजीनी कथा घणी म्होटी ने ते बीजा ग्रंथोथी जाणी लेवी. अहीं तो नावना नाववा उपर संदेप मात्र कही.
॥अथ क्रोध विषे ॥ तृण दहन दहंतो वस्तु ज्यूं सर्व बाले, गुण रयणं नरी त्यूं क्रोध काया प्रजाले, प्रसम जलद धारा वहिने क्रोध वारे, मणुअनव समारे सुगुरु सीख धारे॥४७॥ x बीजी प्रतमा ‘रयण' ने बदले 'करण' ने. *मणुअ नव समारे सुगुरु सीख धारे,' आचरणने ठेकणे वीजी प्रतमां तप जप व्रत सेवा' प्रीति वही वधारो. एवु चरण के.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
