________________
१४० ___ सूक्तमुक्तावली धर्मवर्ग श्रेणीये चढ्या. तेना प्रनावथी केवल ज्ञान उपन्युं अने मोद गया. माटे धर्मनी जावना नाववी ए श्रेष्ठ बे.. ॥ जावना उपर पांचमो बलना, हरण अने रथकारनो प्रबंध ॥
छारिका नगरीमा कृष्ण वासुदेव तथा तेमना नाई बलजफ (बलदेव ) राज्य करता हता. एकदा तेमना पुत्रो सांब प्रद्युम्नादिक वनमा जश्ने छीपायन ऋषीने पत्थरादि मारी पाबा नगरीमां श्राव्या. तेथी छीपायने द्वारिकानो दाह करवानुं नीयाj कयु. ते मरण पामी अग्निकुमार देवता थयो. तेणे द्वारिका नगरीये
आवीने नगरमा रहेनारा उपन कुल कोटी अने नगरनी बाहार रहेनारा बोहोतेर कुल कोटी जादवो सहित सर्व नगरवासीउने, कृष्ण अने बलदेव ए बे सिवाय बाली नस्म कर्या. पठी कृष्ण अने बलन बन्ने नाश्यो त्यांथी नीकलीने वनमां गया. त्यां कृष्ण तृषातुर थया. तेने माटे बलजज जल लेवा गया. कृष्ण पग उपर पग चढावी सुई रह्या. तेवामां जराकुंवर नामे तेमनो नाई कृष्णनुं मरण तेना हाथथी थवानुं बे एम जाणीने पोताने हाथे एम बनवा न पामे माटे एकाकी वनमा रहेतो हतो तेणे कृष्णना पगमां वेगलेथी पद्म देखी मृगनी ब्रान्तिये बाण मायु. ते बाणे करी कृष्णनो पग वींधाणो. समीप आवीने जोयुं तो मृगने वदले कृष्णने देखीने ते घणो खेद पाम्यो. बलदेव श्रावशे तो एने मारशे एम चितवी कृष्णे तेने विदाय को. पड़ी कृष्णे प्राण त्याग कर्या. बलदेव जल लेने आव्या. नाईने सुतो देखी तेने जगामवा लाग्या, पण जवाब न दीधो. घणा कालावाला करी कडं, परंतु मृतक देह होवाथी कांश उत्तर न मल्यो तोपण प्रीतिने लीधे पोताथी रीसाईने ए ( कृष्ण ) बोलता नथी एम पोताना मनमां निश्चय करी तेने उपामीने मास सुधी फर्या. बेवटे काया विषसती देखी देवताए दृष्टांत कही बतावीने सबने
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
