________________
१३४
सूक्तमुक्तावली धर्मवर्ग
मान्युं नही. पी आचार्यमहाराजे विष्णुकुमारने मेरुपर्वत उपरथी तेमाव्या. तेमणे यावीने गुरुने वांद्या. गुरुए नमुचिनी वात कही संजलावी. विष्णुकुमारे महापद्म पासे जईने कं जे, या साधुने उपसर्ग केम करो हो ? तेणे कीधुं के, हूं वचननो बांध्यो तुं. पठी नमुचि पासे जईने तेने घणो घणो समजाव्यो पण ते न समज्यो अर्थात् पोतानो हुकम नहीं फेरवतां साधुने त्यांथी चाव्या नही जशे तो मारी नाखवामां आवशे एम ज्यारे श्राग्रहपूर्वक कयुं त्यारे विष्णुकुमारे कयुं के, " कांई पण रहेवाने भूमी दे बे ? तेवारे त्रण पगलां भूमी दीधी. विष्णुकुमारे तपनी शक्तिवडे लाख जोजननुं रूप करीने एक पग पूर्वे ने एक पग पश्चिमे मुकीने नमुं चिप्रत्येकयुं जे - हे नमुचि ! त्रीजा पगनी अर्थात् त्रीजु पगलुं मुकवाने जमीन आप ? नहींतर तुं सुई रहे. नमुचि बीजी कांई जमीन नहीं होवाथी नाईलाजे सुतो एटले तेनी पीठ उपर त्रीजो पग मुक्यो जेथी ते पृथ्वीमां पेसी गयो. एरीते विष्णुकुमारे सर्व उपसर्ग समाव्यो. तपना प्रजावी लब्धि पाम्या तेथी लाख जोजननुं रूप करी शक्या श्रने साधुनो उपसर्ग टाल्यो, माटे तप म्होटो बे. तपथी घणा तस्या ने तर माटे तप करवो ए घणुंज उत्तम बे.
॥ अथ जावनाविषे ॥
मनविण मिलवो ज्यूं चाववो दंतदीणे, गुरुविण जावो ज्यूं जीमवो ज्यूं लूणे ॥ जसविण बहु जीवी जीव ते ज्यू न सोदे, तिम धरम न सोदे जावना जो न दोहे ॥४८॥
जावार्थ : - जेनी साथे मन जांग्युं तेनी साथे मल्या ते शा कामनुं ? कांई कामनुं नही. वली दांत तो पमी गया अने चाववानो स्वाद करवा जाय ते पण नकामुं जाणवुं, गुरु विनानुं
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org