________________
नाषान्तर सहित.
१३३ ते बन्नेना स्थ गाममा फेरवतां सामा सामी मल्या त्यारे तेमने मांहोमांहे विवाद थयो. पठी राजाये जे दीशाथी रथ लाव्या हता तेज दीशाए पागा वाल्या. ते देखीने महापद्मकुमार रीसाईने परदेश चाल्यो गयो. देश विदेश फरतां घणी राजझद्धि मेलवी
वटे चक्रवर्तिपणुं पामी ते पालो पोतानी नगरीये श्राव्यो. नमुंचि पण हस्तीनागपुरमां आव्या पनी त्यां केटलोक वखत रही परदेश गयो हतो, ते फरतो फरतो फरी त्यां आवीने महापद्मकुमारने मढ्यो. तेणे नमुंचिने पोतानो प्रधान बनाव्यो. पद्मोत्तर राजाये विष्णुकुमारसहित राज्य बांडीने सुवृताचार्य समीपे चारित्र अंगीकार कयु. महापद्मचक्रवर्तिए पोतानी मातानो,जे रथ फेरववानो मनोरथ हतो ते पूर्ण कर्यो. विष्णुकुमार मुनी घणी तपस्या करवा लाग्या. आकरा तपने प्रनावे ते मेरुपर्वत उपर जई कायोत्सर्गे रहेताहता. एम तप करतां न हजार वर्ष थयां. एहवे एकदा सुवृताचार्य साधुना परिवार सहित हस्तीनागपुरेचो. मासु रहेवा माटे श्राव्या. ते सांजलीने नमुंचिये विचार्यु जे-एणे (सुवृताचार्ये)मने ब्रष्ट कर्यो हतो माटे एने हणुं. पड़ी तेणे चक्रवर्ती पासे पूर्वे तेने श्रापेलो वर मारे राख्यो हतो तेनी याचना करी. चक्रवर्तीए तेवर पूर्ण करवायूँ कहेतां नमुंचिए त्रण दीवसनुं राज्य माग्यु. ते राज्य देई राजा मोहोले गयो.नमुंचि राजा थयो. एटले शेठ शाहुकारादि प्रजावर्ग तेमज सर्व दर्शनी (बीजा बधा धर्माचार्यो ) तेमने मलवा आव्या, पण सुवृताचार्य आव्या नही. राजाए कहेवराव्यु के, " तमे अमने मलवा न श्राव्या माटे त्रण दीवसमां अमारी सर्व पृथ्वी मुकीने चाव्याजज्यो.महारा राज्यनी हदमा रहेशो तो तमने मारीश.” एवं सांजलीने आचार्ये संघने मुखे कदेवराव्युं जे-" साधु मलवा न आवे, अने साधुथी चोमासामां न जवाय." परंतु कोनुं वचन तेणे ( नमुंचिए )
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
