________________
दशवैकालिके नवमाध्ययने प्रथम उद्देशकः। ५४४ तदाशातनया मिथ्यात्वबन्धात् । यतश्च एवमतः गुरोः श्राशातनया नास्ति मोक्षः।थबोधिसंतानबन्धेन अनन्तसंसारिकत्वादिति ॥ ५॥
(टीका.) अत्रैव दृष्टान्तदान्तिकयोर्महदन्तरमित्येतदाह । आसि त्ति सूत्रम् । श्राशी विषश्चापि सोऽपि परं सुरुष्टः सुक्रुद्धः सन् किं जीवितनाशान्मृत्योः परं कुर्यान्न किंचिदपीत्यर्थः । आचार्यपादाः पुनरप्रसन्ना हीलनयाननुग्रहे प्रवृत्ताः।किं कुवन्तीत्याह । अबोधिं निमित्तहेतुत्वेन मिथ्यात्वसंहतिं तदाशातनया मिथ्यात्वबन्धा. त् । यतश्चैवमत याशातनया गुरोर्नास्ति मोदा इति । अबोधिसंतानानुबन्धेनानन्तसंसारिकत्वादिति सूत्रार्थः ॥५॥
जो पावगं जलिअमवकमिज्जा, पासीविसं वा वि दु कोवज्जा॥
जो वा विसं खाय जीविअही, एसोवमासायणया गुरूणं ॥६॥ (अवचूरिः) पावकं ज्वलितं सन्तमवक्रामेत अवष्टन्य तिष्ठेत् । आशीविषं वापि हि कोपयेत् । रोषं ग्राहयेद्यो वा विषं खादति जीवितार्थी एषोपमापायप्राप्तिं प्रत्येतउपमानमाशातनया कृतया गुरूणां संबन्धिन्या तहदपायो नवतीति ॥६॥
(अर्थ.) वली जो पावगं इत्यादि सूत्र. (जो के) यः एटले जे पुरुष (जलि के०) ज्वलितं एटले देदीप्यमान एवा (पावगं के०) पावकं एटले अनि प्रत्ये (श्रवक्कमिका के०) अपक्रामेत् एटले वलगी रहे. (वा के०) वा एटले अथवा जे पु. रुष (आसीविसं वि के०) श्राशीविषमपि एटले सर्पने पण (हु के०) खलु एटले निश्चये करीने (कोवश्का के०) कोपयेत् एटले क्रोध पमाडे, खीजावे. (वा के०) वा एटले अथवा (जीविही के०) जीवितार्थी एटले जीववानी श्छा करनार एवो (जो के०) यः एटले जे पुरुष (विसं के०) विषं एटले विष प्रत्ये (खाय के) खादति एटले खाय. (गुरूणं के०) गुरूणां एटले गुरुऊनी (श्रासायणया के०) श्राशातनया एटले श्राशातना करी होय तो (एसोवमा के०) एषोपमा एटले श्रा उपर कहेल उपमा (दाखेलो) जाणवी. ॥६॥
(दीपिका.) पुनराह । यः कोऽपि पावकमग्निं ज्वलितं सन्तमपक्रामेत् अवष्टच्य तिष्ठति । आशीविषं वापि जुजंगमं वापि कोपयेत् रोषं ग्राहयेत् । यो वा विषं खादति जीवितार्थी जीवितुकामः । एषा उपमा अपायस्य कष्टस्य प्राप्ति प्रति एतापमानमाशातनया गुरुणां संबन्धिन्या कृतया। तहत् कष्टं नवतीति ॥६॥ (टीका.) किं च । जो पावगं ति सूत्रम् । यः पावकमग्निं ज्वलितं सन्तमपक्रा- .
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
