________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययने वितीय उद्देशः। ३६३ लभ्रूण वि देवत्तं, नवन्नो देवकिब्बिसे ॥
तबा वि से न याणाइ, किं मे किच्चा इमं फलं ॥४॥ (अवचूरिः ) अयमिबंनूतो लब्ध्वापि देवत्वमुपपन्नो देवकिदिबषिके काये तत्राप्यसौ न जानाति विशुद्धावधिज्ञानाजावात् । किं मे मम कृत्वेदं फलं किदिबषदेवत्वमिति ॥४७॥ ___(अर्थ. ) वली पण ते पूर्वोक्त साधुने शुं थाय ने ते कहे . (देवत्तं के०) देवत्वं एटले तथाविध क्रियाना पालनथकी देवपणाने (लण वि केu) लब्ध्वापि एटले पामीने पण ( देवकिब्बिसे के०) देवकिल्बिषे एटले किदिबषकाय देवतामां अवतरीने (तबावि के०) तत्रापि एटले ते नवमां पण विशुद्ध एवा अवधिज्ञानना अनावथकी (से के०) सः एटले ते (न याणा के०) न जानाति एटले जाणे नहि जे (मे के०) मम एटले मने (किं किच्चा के०) किं कृत्वा एटले कर क्रिया करवाथी (श्मं फलं के०) इदं फलं एटले आ किदिबषिया देवपणानुं फल मट्युं. ते न जाणे. ॥४॥
(दीपिका. ) पुनस्तस्य किं स्यात्तदाह । असौ साधुर्लब्ध्वापि देवत्वं तथाविधक्रियापालनक्शेन उपपन्नो देवकिदिबषे देवकिदिबषकाये तत्रापि स न जानाति विशुइस्यावधेरनावेन । किं न जानाति । तदाह । किं कृत्वा ममेदं फलं किल्बिषदेवत्वं जातमिति ॥ ४ ॥
(टीका.) अयं चेनूतः। लण त्ति सूत्रम् । लब्ध्वापि देवत्वं तथाविधक्रियापालनवशेन उपपन्नो देवकिबिषे देवकिदिबषिकाये । तत्राप्यसौ न जानात्य विशुझावधिना। किं मम कृत्वा दं फलं किदिबषिकदेवत्वमिति सूत्रार्थः ॥ ४ ॥
तत्तो वि से चश्त्ताणं, लपिही एलमूअयं ॥
नरगं तिरिस्कयोणि वा, बोही जन सुज्लदा ॥ ४ ॥ __ (अवचूरिः) अस्यैव दोषान्तरमाह । ततो देवलोकादसौ च्युत्वा । लप्स्यते एलमूकतामजनाषानुकारित्वं नृत्वेऽपि । यत्र बोधिधुर्लजा। तथा नरकं तिर्यग्योनिं वा पारंपर्येण लप्स्यते । बोधिर्यत्र सुपुलनः सकलसंपन्निबन्धना यत्र जिनधर्मप्रातिधुरापा इति नविष्यत्काल निर्देशः॥४॥
(अर्थ.) वली पण ते साधु दोषांतरने पामे . ते कहे जे (से के०) सः एटले ते ( तत्तो वि के० ) ततोऽपि एटले त्यांश्री पण एटले देवलोकथकी पण (चश्त्ताणं के०)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
