________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययने वितीय उद्देशः। ३५५ दोषान् एटले हलोकसंबंधी अने परलोकसंबंधी दोषोने (पस्सह के०) पश्यत एटले जुवो. (नियडिं के०) निकृतिएटले मायाने अर्थात् कोशपूजे के तमोएमदिरापान कस्युं के,तोते कपटथी जूतुं बोले,जे मे पीधुं नथी इत्यादि मायाने (च के०)वली बीजा अवगुणने पण कथन करनार एवा (मे के०)मम एटले माराथकी(सुणेह के०)शृणुत एटले सांजलो॥३॥
( दीपिका. ) सुरादिपानेऽत्रैव दोषमाह । एको धर्मसहायरहित एकान्तस्थितो वा कोऽप्यधर्मी पिबति । किंचूत एकः । चौरः जगवता यन्न दत्तं तस्य ग्रहणादन्योपदेशयाचनाछा । पुनः किं कुर्वन् । न मां कोऽपि जानातीति विनावयन्निति शेषः । तस्येन्नूतस्य नो शिष्या यूयं दोषानिहलोकसंबन्धिनः परलोकसंबन्धिनश्च पश्यत । च पुनर्निकृति मायारूपां शृणुत मम कथयत इति शेषः ॥३७॥
(टीका.) अत्रैव दोषमाह पियएत्ति सूत्रम् । पिबत्येको धर्मसहायविप्रमुक्तोऽपसागारिकस्थितो वा स्तेनश्चौरोऽसौ नगवददत्तग्रहणात् । अन्यापदेशयाचनाहा। न मां कश्चिजानातीति जावयन् तस्येचनूतस्य पश्यत दोषानैहिकान् पारलौकिकांश्च । निकृतिं च मायारूपां शृणुत ममेति सूत्रार्थः ॥ ३७॥
वई सुंडिआ तस्स, मायामोसं च निकुणो॥
अयसो अ अनिवाणं, सययं च असादुआ॥३॥ (अवचूरिः) वर्धते शौमिका तदत्यन्तानिष्वङ्गरूपा । मायामृषावादं च प्रत्युपलब्धापलापेन वईते। तस्य निदोः अयशश्च स्वपदपरपदयोः । अनिर्वाणमतृप्तिः। सततं चासाधुता लोके व्यवहारतश्चरणबाधनेन परमार्थतः॥३०॥
(अर्थ.) वली ते मदिरापान करनारा निकुने शुं थाय ते कहे . ( तस्स के० ) ते मदिरापान करनार (निस्कुणो के०) निदोः एटले साधुनुं (सुंमिश्रा के०) शौमिका एटले आसक्तपणुं लोलुपपणुं (वढ के०) वर्डते एटले वृद्धि पामे . वली (मार यामोसं के०) माया मृषा एटले माया अने मृषावाद पण वधे . कारण के, वारंवामद प्राप्तिथी बकवाद थाय, तेथी निंदा थाय, जवपरंपरा वधे, वली (अयसः केन्) अयशः एटले खपदपरपक्षमां तेनी अपकीर्ति थाय, (च के०) वली ते मदिराना अलालथी (अनिवाणं के०) अनिर्वाणं एटले अतृप्ति ते पुःख वधे बे, अने (सययं के० ) सततं एटले निरंतर (असाहुथा के०) असाधुता एटले लोकनेविषे व्यवहारथी तथा चारित्र परिणामना बाधवडे परमार्थ थकी असाधुता वधे . तेने व्यव. हारथी लोक साधु जाणे, पण परमार्थे तो ते असाधुज होय . ॥ ३० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
