________________
३१८ राय धनपतसिंघ बहादुरका जैनागमसंग्रद, नाग तेतालीस (४३) - मा.
साधुः । लानेन निर्झरादिना श्रर्थोऽस्येतिलानार्थिकः सन् । कथमित्याह । यत एवं जानाति यदि मे मम साधवः मया श्रानीतो यः प्रासुकः पिएमः तस्य ग्रहणेन अनुग्रहं प्रसादं कुर्युः । तदाहं तारितो जवसमुद्रात् स्यां जवामि । एवं चिन्तयित्वा उचितवेलायां साधुराचार्य मामन्त्रयेत् यद्याचार्यो गृह्णाति ततो जव्यम् । कदाचित् स स्वयं न गृह्णाति तदा तस्य वाच्यं “ हे जगवन् देहि केभ्यश्चित् ” इत्युक्ते यदि साधुः किं दातव्यं कस्यापि ददाति तदा सुन्दरम् । यथाचार्यो जति त्वमेव देहि | तदा किं कुर्यादित्याह ॥ ४ ॥
( टीका. ) वीसमंत ति सूत्रम् | विश्राम्यन्निदं चिंतयेत् परिणतेन चेतसा हितं कल्याण प्रापक मिममर्थं वक्ष्यमाणम् । किंविशिष्टः सन् । जावलानेन निर्जरादिनार्थोऽस्येति लाजार्थिकः । यदि मे मम अनुग्रहं कुर्युः साधवः प्रासुक पिएमग्रहणाततः स्यामहं तारितो जवसमुद्रादिति सूत्रार्थः ॥ ए४ ॥
सादवो तो चित्तेणं, निमंतिक जढ़क्कमं ॥
जइ त के इचिका, तेहिं सद्धिं तु नुंजए ॥ ए५ ॥
( श्रवचूरिः) साधुस्ततो गुर्वनुज्ञातः मनःप्रणिधानेन निमन्त्रयेत् यथाक्रमं यथानाधिकतया । ग्रहणौचित्यापेक्षया वा । यदि तत्र केचन इवेयुस्ततस्तैः सार्धं जुजीत संविजागदानेन ॥ ५ ॥
( अर्थ. ) एम चिंतवीने पढी योग्य वेलाने विषे आचार्यने आहार लेवाने विनति करे. जो ते प्राचार्य आहार लिये, तो सारं, नहीं तो तेने वली केहवुं के, जे हे जगवन् ! आप ए आहार कोने पो. पठी ते आचार्य जो ते आहार कोइ पुरुषने यापे, तो सारु, अने जो ते आचार्य एम कहे के, तुंज कोइने आप. त्या
गल हवा तेप्रमाणे करे. साहवोत्ति सूत्र. ( तर्ज के० ) ततः एटले याचानी आज्ञा सीधा पढ़ी ( साहवो के० ) साधुः एटले ते साधु ( चियत्ते के० ) मनः प्रणिधाने करी पोताना धर्मबांधव एवा वीजा साधुर्जने ( जहक्कमं के० ) यथा*मं एटले योग्यताने अनुक्रमे करी अर्थात् जे श्रेष्ठ होय तेने प्रथम ते पढ़ी बीजा ने वे अनुक्रमेकरी ( निमंतिऊ के० ) निमंत्रयेत् एटले आमंत्रण करे. पबी, ( जइ० ) यदि एटले जो ( तब के० ) तत्र एटले ते साधुमां ( के के०) कश्चित् एटले कोइ पण साधु आहार लेवाने ( इतिजा के० ) श्छेत् एटले इवे. तो ( तेहिं सद्धिं के० ) तैः सार्धं एटले तेमनी साथे (गुंजए के० ) मुंजीत एटले जोजन करे. ॥५॥
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org
