________________
शए राय धनपतसिंघबदाउरका जैनागमसंग्रह, नाग तेतालीस-(४३)-मा.
(अर्थ.) हवे तेनो दोष कहे . (उरूहमाणी के०) आरोहन्ती एटले अन्नादिक लेवा जणी ते उपर चढती थकी कदाचित् ( पडिवजा के० )प्रपतेत एटले पडे, अथवा ( हवं के० ) हस्तं एटले पोताना हाथने ( च के० ) वली पोताना ( पायं के०) पादं एटले पगने (लूसए के) खूषयेत् एटले पोतेज नांगे, तथा (पुढवीजीवेवि के ) पृथ्वीजीवानपि एटले पृथ्वीकायजीवोने पण (हिंसिजा के०) हिंस्यात् एटले हणे. ( अ के०) च एटले वली (जे के ) यानि एटले जे ( तन्निसिया के०) तनिश्रितानि एटले ते पृथ्वीने श्राश्रय करी रहेलां एवां (जगे के) जगन्ति एटले प्राणियो होय तेने पण हणे. ॥ ६ ॥ __ (दीपिका.) कथं न गृह्णीयात् ? तथा ग्रहणे दोषमाह । निश्रेणिप्रमुखमारोहन्ती स्त्री प्रपतेत्।प्रपतन्ती च हस्तं वा पादं वा खूषयेत् खकीयं खत एव खएमयेत् । पुनरपि कथंचित्तत्र स्थाने पृथिवीजीवान् विहिंस्यात् । पुनरपि यानि तनिश्रितानि पृथ्वीनिश्रितानि जगंति प्राणिनः तानपि हिंस्यात् ॥६॥
(टीका.) अत्रैव दोषमाह । उरूहमाणि त्ति सूत्रम् । आरोहन्ती प्रपतेत् । प्रपतन्ती च हस्तं पादं वा खूषयेत् स्वकं खत एव खएमयेत् । तथा पृथ्वीजीवान् विहिंस्यात् । कथंचित्तत्रस्थान् । तथा यानि च तनिश्रितानि जगन्ति प्राणिनस्तांश्च हिंस्यादिति सूत्रार्थः ॥ ६ ॥
एारिसे मदादोसे, जाणिकण मदेसिणो ॥
तम्दा मालोहमं निकं, न पडिगिएदंति संजया ॥६॥ (अवचूरिः) ईदृशान्महादोषान् ज्ञात्वा महर्षयः साधवः। यस्माद्दोषकारिणी तस्मान्मालापहृतां मालादानीतां निदां न प्रतिगृह्णन्ति ॥६॥
(अर्थ.) हवे गोचरीचर्याना दोषोनो उपसंहार करे . एयारिसे इति ( संजया के०) संयताः एटले संयमी एवा ( महेसिणो के०) महर्षयः एटले महोटा ऋषियो ( एयारिसे के०) एतादृशान् एटले ए पूर्वे कह्या ते प्रकारना ( महादोसे के०) महादोषान् एटले मोटा दोषोने (जाणिकण के) ज्ञात्वा एटले जाणीने ( तम्हा के० ) तस्मात् एटले तेमाटे ( मालोहमं के० ) मालाहतां एटले उपरना माल थकी, एटले मेडाउपरथी उतारीने आणेली एवी (जिरकं के) निक्षां एटले निदाने (न पडिगिर्हति के०)न प्रतिरहूति एटले ग्रहण करता नथी. ॥६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
