________________
१९१ राय धनपतसिंघबहादुरका जैनागमसंग्रह, नाग तेतालीस (४३) - मा. तं नवे नत्तपाणं तु, संजयाण कप्पियं ॥ दिति पडिप्राइके, न मे कप्पर तारिसं ॥ ५८ ॥
( वचूरिः ) तं० नवे इत्यादि स्पष्टम् ॥ ५८ ॥
(अर्थ. ) ( तु के० ) पुनः ( तं जत्तपाणं के० ) तक्तपानं एटले तेतुं असूतुं अन्नपान ( संजयाण के ० ) संयतानां एटले संयमी साधुने ( कप्पिां के० ) कल्पिकं एटले अकल्पनीक असूतुं बे, माटे तेवा अन्नपानने (दितियं के० ) ददतीं एटले पनारी एवी श्राविकाने, एवी रीतें ( पडियारके के० ) प्रत्याचक्षीत एटले कहे, जे मने ते कल्पे नहि. ॥ ५८
( दीपिका. ) तं जवे जत्त० व्याख्या पूर्ववत् ॥ २८ ॥
( टीका. ) तं वेत्ति सूत्रम् । तादृशं जक्तपानं तु संयतानामकल्पिकं यतश्चैवमतो दततीं प्रत्याचक्षीत न मम कल्पते तादृशमेवं सूत्रार्थः ॥ २८ ॥ स पागं वा वि, खाइमं साइमं तदा ॥
उदगंमि ढुक्क निस्कित्तं, उत्तिंगपणगेसु वा ॥ ८९ ॥
( अवचूरिः) उदके जवेन्निक्षिप्तमुत्तिंगपन केषु वा की टिकानगरादिषु चेत्यर्थः ॥५॥
(अर्थ) समिति । (पूर्वार्धनो अर्थ पूर्ववत् जावो. ) तथा अशनादि चतुर्विध अन्नपान (उदगंमि के०) उदके एटले जलने विषे ( वा के० ) अथवा ( उत्तिंगपणगेसु० ) कीडी प्रमुखना नगरपर ( निस्कित्तं के० ) निक्षितं एटले मूक्युं एवं ( हु ho ) जवेत् एटले थाय. उदकमां निक्षेप करवो तेना वे नेद बे. एक अनंतर निक्षेप
बीजो परंपरा निक्षेप. ॥ २५ ॥
( दीपिका . ) पुनः कीदृशं न गृह्णीयात् इत्याह । अशनं पानकं वापि खाद्यं स्वायं तथा यदि उदके सचित्तपानीयोपरि अथवा उत्तिंगपनकेषु की टिकानगरेषु निदिसं जवेत् । तदा साधुर्न गृह्णीयात् ॥ २५ ॥
I
( टीका. ) तथा स ति सूत्रम् । अशनं पानकं वापि खाद्यं स्वाद्यं तथा उदके वेन्नितिमुत्तिंगपन केषु वा की टिकानगरोलीषु वेत्यर्थः । उदय निकित्तं दुविहं । तरं परंपरं च । श्रणंतरं एवणी तपोग्गलियमादि । परोप्परं जलघकोवरि जायण दधिमादि । एवं उत्तिंगपणएसु जावनीयमिति सूत्रार्थः ॥ २९ ॥
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org