________________
दशवैकालिके द्वितीयाध्ययनम् ।
१०३
1
पविसारियाणि । ताहे तीए अंगपन्चंगं दिनं । सो रहणेमी तीए झोववन्नो दिहो । ture इंगियागारकुसलाए य गार्ड असोहणो जावो एयस्स । ततोऽसाविदमवोचत् । श्रहं चेत्यादि सूत्रम् ।
अहं च भोगरायस्स, तं च सि अंधगविहिणो ॥ मा कुले गंधणा होमो, संजमं निहुन चर ॥ ८ ॥
( अवचूरिः ) उग्रसेनस्य सुता । त्वं च जवसि अन्धकवृष्णेः समुद्रविजयस्य । सुत इति गम्यते । अतो मा एकैकप्रधानकुले वां गन्धनौ नूव । अतः संयमं नितोऽव्या दिसश्वर ॥ ८ ॥
(अर्थ) पढी राजिमतीयें रथनेमिने धर्मोपदेश कस्यो. तेथी तेणें प्रतिबोध पामीने चारित्र लीधुं. राजिमतीपण तेने प्रतिबोध यापीने चारित्रवती ई. पढी एक खतें ते रथनेमि द्वारिका नगरीमां गोचरी फरीने गुरुनी पासे आवता मार्गमां वर्सादी घणो पीडा पाम्यो, त्यारें रस्तामां एक गुहा नजरें पडी, तेमांज वर्सादनी पीडा दूर थवा माटे पेठ. एटलामां राजिमती पण गुरुने वांदवा गई दती ते गुरुने वांदी पाठ यावती हती, तो रस्तामां घणो वर्साद ववा लाग्यो. त्यारें ते वरसाद बंध या त्यांसुधी कोण ढंकायेली भूमियें रहेवुं जोइयें, एम विचारिने जे गुफामां र
मिठो हतो, तेज गुहामां कर्मयोगथी ते राजिमती यावी, छाने वर्सादथी पललेला वस्त्रो अंग उपरथी उतारीने सुकाववा लागी ते वखतें राजिमतीना अंगत्यंग रथनेमिीयें जोयां, तेथी ते रथनेमि कामातुर थयो, ते जोइने राजिमती यें जायुं जे ए रथनेमीनो अशुभ जाव बे, एम जाणीने राजिमती कहेवा लागी :- ते सूत्रकार कहे . चेत्यादि. हे रथनेमि ! ( अहं च के० ) हुं, चकार पादपूरणार्थ a (जोगस्स ० ) जोगराजस्य एटले उग्रसेन राजानी कन्या तुं. तथा ( तं च के० ) त्वं च एटले तुंपण ( अंग विहिणो के० ) अंधकवृष्णेः एटले समुद्रविजय राजानो पुत्र ठे. एवा प्रशस्तकुलमां उपजेला श्रापणे बेहुजण विषसरखा विषयरूप वांत रस पान करीने (कुले के ) पोतपोताना पूर्वोक्त उत्तम कुलने विषे ( गंधणा के० ) गंधनौ एटले गन्धन जातिना सर्प सरखा ( मा होमो के० ) मा नूव एटले न थइये. माटे ( निहु ० ) निनृतः एटले मन स्थिर राखतो थको ( संजमं के० ) संयमं एटले सर्व दुःख नाश करनार एवा चारित्रने (चर के० ) आचरण कर, एटले अनतिचार पणें पालन कर ॥ ८ ॥
(दीपिका) हं च जोगराज्ञ उग्रसेनस्य तु । पुत्री इति शेषः । त्वं च असि
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org
