________________
४७७
हरिवंशपुराणं ।
सप्तत्रिंशः सर्गः। पुरंदराशासु पुरंध्रिनंदनं चिरं धृतं दृष्टिसुखं ददर्श सा ॥ १२ ॥ तडिच्चलांग सरसीवरांगनाविलोलसल्लोचनयुग्ममायतं ।।
परस्परस्नेहभरं तयारमद् व्यलोक सन्मत्स्ययुगं विमत्सरं ॥ १३ ॥ सुसौरभांभोभरकुंभयुग्मकं मुखावहितांभोरुहमंबुजेक्षणा ।
सुशातकुंभात्मकमभ्यलोकत स्वभावसोद्यत्कुचकुंभसन्निभं ॥ १४॥ शुभांबुपूर्ण जलपुष्पराजितं सुराजहंसादिविहंगसंगतं ।
महासरोऽदर्शि ततो मनोहरं मनो निजं वा शुचिनिर्मलं तया ॥ १५ ॥ प्रचूर्णितोत्तुंगतरंगभंगुरं प्रबालमुक्तामणिपुष्पशोभितं ।
___ महार्णवं फेनिलमुद्धतं भ्रमद्विभीषणग्राहगृहं निरैक्षत ॥ १६ ॥ नखाग्रदंष्ट्रादृढदृष्टिभासुरज्वलत्सटाटोपमृगेंद्रधारितं ।
मणिप्रभारंजितदिग्वधूमुखं ददर्श सिंहासनमासनं श्रियः ॥ १७ ॥ विचित्रभक्तिद्विजकोटिसंचलं सुवैजयंतीभुजमालयानटत् ।
प्रलंबमुक्तामणिमालिकोज्ज्वलं विमानमालोकि तया नभस्तले ॥ १८ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
