________________
हरिवंशपुराणं ।
1
अष्टोत्तरसहस्रोच्चैर्लक्षणं व्यंजनांचितं । रूपं तवैतदाभाति भूसुरासुरदुर्लभं ॥ २०४ ॥ रूपातिशयतो लोके प्रथमश्वरमस्य ते । विधत्ते प्रणतं विश्वं विग्रहो विग्रहाद् विना || २०५ ।। हिरण्यवृष्टिरिष्टाभूद् गर्भस्थेऽपि यतस्त्वयि । हिरण्यगर्भ इत्युच्चैगीं वाणैर्गीय से ततः ॥ २०६ ॥ सह ज्ञानत्रयेणात्र तृतीयभवभाविना | स्वयंभूतो यतोऽतस्त्वं स्वयंभूरिति भाष्यसे ॥ २०७ ॥ व्यवस्थानां विधाता त्वं भविता विधिनात्मनां । भारते यत्ततोऽन्वर्थ विधातेत्यभिधीयते ॥ २०८ ॥ अपूर्वः सर्वतो रक्षां कुर्वन् जातः पतिः प्रभो । प्रजानां त्वं यतस्तस्मात् प्रजापतिरितीर्य से || २०९॥ आकंतीक्षुरसं श्रीत्या बाहुल्येन त्वयि प्रभो । प्रजाः प्रभो यतस्तस्मा दिक्ष्वाकुरिति कीर्त्यसे || २१० ॥ पूर्वः सर्व पुराणानां त्वं महामहिमा महान् । इह दीव्यसि यत्तेन पुरुदेव इतीष्य से || २११ ॥ भरतासनमध्यास्य त्रैलोक्यैश्वर्यमर्ययन् । युज्यते तत्तत्वात्यल्पमनतैश्वर्ययोगिनः || २१२ ॥ त्वं विधाता स्वयंबुद्धस्तपसां दुष्करात्मनां । संचिता चेतसामुच्चैर्यशसां वाऽतिशायितां ॥ २१३ ॥ श्रेयसो दानधर्मस्य श्रेयोऽर्थः प्राणिनां मुनिः । भुवि दर्शयिता वीरः विशुद्धां पात्रतां स्वयं ॥ २१४॥ त्वमनंगभुजंगस्य मंत्रो द्वेषद्विपांकुशः । मोहाभ्रपटलभ्रांतिभ्रंशहेतुः प्रभंजनः ॥ २१५ ॥ प्रशस्तस्तिमितध्यान सुप्त मनमहाहृदः । बंधानंतरसंधानातधनहुताशनः ॥ २१६ ॥
Jain Education International
१७२
For Private & Personal Use Only
अष्टमः सर्गः ।
www.jainelibrary.org
