________________
৪২৬
पद्मपुराणम् ।
पंचाशत्तम पर्व। महेन्द्रोऽथ महावीर्यो विक्रियाशक्तिसंगतः । क्रोधस्फुरितदेहश्रीर्मुमोचायुधसंहतिम् ॥ ३१ ॥ भुपुंढीः परशून्वाणान् शतघ्रीर्मुद्गरां गदाः । शिखरिणि च शैलानां शालन्यग्रोधपादपाम् ॥३२॥ एतैरन्यैश्च विविधैरायुधौधैर्मरुत्सुतः । न विव्यथे यथा शैलो महामेघकदम्बकः ॥ ३३ ॥ तद्दिव्यमायया सृष्टं शस्त्रवर्ष महेन्द्रजम् । उल्काविद्याप्रमावेन वायुसुनुरचूर्णयत् ॥ ३४ ॥ उत्पत्य च रथे तस्य निपत्य सुमहाजवः । ककुष्करिकराकारकराभ्यां कृतरोधनम् ॥ ३५ ॥ मातामहं समादाय बलं विभ्रदनुत्तमम् । दत्तसाधुःस्वनः शूरैः समारोहनि रथम् ॥ ३६ ॥ उल्कालांगूलपाणिं तं दौहित्रं परमोदयम् । प्रशंसितुं समारब्धो महेन्द्रः सौम्यया गिरा ॥३७॥ अहो ते वत्स माहात्म्यं परमेतन्मया श्रुतम् । पूर्वमासीदिदानीं तु नियतं प्रत्यक्षगोचरम् ॥३८॥ आसीदेवेन्द्रयुद्धेऽपि निर्जितो यो न केनचित् । विजयार्धनगस्योर्द्धमहाविद्यायुधाकुले ॥ ३९ ॥ असौ प्रसन्नकीर्तिमें पुत्रो माहात्म्यसंगतः। त्वया पराजितः प्राप्तो रोईं चित्रमिदं परम् ॥४०॥ अहो पराक्रमो भद्र तव धैर्यमहो परम् । अहो रूपमनौपम्यमहो संग्रामशौंडता ॥ ४१॥ प्रजातेन त्वया वत्स महानिश्चययोोगना । कुलमुद्योतितं सर्वमस्मदीयं सुकर्मणा ॥ ४२ ॥ विनयाद्यैर्गुणैयुक्तो राशिः परमतेजसः । कल्याणमूर्तिरत्यर्थं कल्पवृक्षस्त्वमुद्गतः ॥ ४३ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
