________________
पद्मपुराणम् ।
३१२
अष्टचत्वारिंशत्तम पर्व। निषद्य ऋषभादीनामभ्यय॑ च यथाविधि । सकलं भरतक्षेत्र बभ्रमुस्ते प्रदक्षिणम् ।। २१७ ॥ सायाहे सौम्यवपुषो दिव्यैर्यानैर्मनोजवैः । कृताभिवंदनाशब्दैर्जयनन्दादिभिभृशम् ॥ २१८ ॥ परिवार्य महावीर्य रामं लक्ष्मणसंगतम् । किष्किन्धनगरं प्रापुर्विविश्वश्च महर्द्धयः ॥ २१९ ॥ शयिताश्च यथास्थानं विस्मितेनांतरात्मना । एकीभूय पुनः प्रीता इत्यन्योन्यं बभापिरे ।। २२०॥ वीक्ष्यध्वं वासरैः स्वल्पैः पृथिव्यां राज्यमेतयोः । निःशेषैः कंटकमुक्तं शक्तिं धारयतोः पराम॥ सा निर्वाणशिला येन चालयित्वा समुद्धता । उत्सादयत्ययं क्षिप्रं रावणं नात्र संशयः ॥२२२॥ तथापरे वचः प्राहुः कैलाशो येन भूधरः । तदा समुद्धृतः सोयं शिलोद्धारस्य किं समः।।२२३॥ आहुरन्ये समुद्धारः कैलाशस्य कृतो यदि । विद्याबले यतस्तत्र विस्मयः कस्य जायते ॥२२४॥ एके च वचनं पोचुः किं विवादैरिमर्मुधा । जगद्धिताय संध्यर्थं कि नोपायो निरूप्यते ॥२२५।। तस्मादानीयतां सीतां समभ्यच्ये दशाननम् । राघवायापयिष्यामि विग्रहे किं प्रयोजनम् ॥२२६॥ संग्रामे तारको नष्टो मेरुकश्च महाबलः । कृतवीर्यसुताद्याश्च महासैन्यसमन्विताः ॥ २२७॥ एते खण्डत्रयाधीशा महाभागा महौजसः । अन्येहि बहवो नष्टा रणे सामंततः परम् ।। २२८ ।। अन्योन्यमभिमंत्र्यैवं विद्याविधिविशारदाः । राघवं विनयोपेताः संभूय ययुरादरात् ॥ २२९ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org